zondag 23 januari 2011

23-01 Alweer 4 weken ziekenhuis

Van stilte in de nacht hebben ze hier nog nooit gehoord geloof ik. Zelfs de grote lamp wordt wel eens aangemaakt. Kortom een hele korte nacht. Vanmorgen wilde Rob alweer niet eten. Ik denk toch dat dat ook een beetje ligt aan het feit dat de sondevoeding pas om 6 uur stopt, maar daar ga ik nu niks aan veranderen.
Helaas helaas was het spoelen weer pijnlijk. En de twijfel slaat toch een beetje toe over de colostoma. Morgen maar even een gesprek met de chirurg en anders moet ik denk ik toch René Wijnen en Ivo de Blaauw gaan benaderen.
De kinderen en papa kwamen al vroeg, want papa ging met Stan, Gijs en Luuk naar VVV-PSV (0-3). Myrne en Wiese bleven de hele dag hier en dat was wel gezellig. Spelletje gespeelt, DVD gekeken. Oma en Opa van den Eertwegh kwamen 's middags even op visite en ook ome Ard, tante Ardie, Lieke en Teun. Ik ging ondertussen even eten met Myrne en Wiese. Daarna was het tijd om Rob weer tot rust te laten komen, maar helaas ging dat er bij Rob niet in. En dat vond ik toch wel jammer, want door die rust lijkt zijn stuitwond echt kleiner te zijn geworden en ik ben bang dat dat proces door zijn eigen houding nu weer wordt gestopt.Om half 6 kwam John weer binnen met een paar stralende jongens. PSV had natuurlijk gewonnen en dat is altijd leuk. Maar al snel moesten ze toch weer naar huis, want ze meosten nog eten en iedereen moet morgen toch weer naar school.
Rob was helaas niet meer rustig te krijgen en om 21.00 sliep hij nog niet. Wel ligt hij nu wat rustiger. Morgen moeten ze al om 8 uur bloedprikken om de Vancospiegel te bepalen. Leuk wakker worden voor hem. Maar hopelijk eerst een rustige nacht. Tot morgen!

1 opmerking:

Anoniem zei

Hallo kanjers,

Wat een gezellige foto van Rob en Myrne!! Fijn dat je nu meer bezoek kunt ontvangen en er zelf ook even tussenuit kunt. Ik kan me heel goed voorstellen dat de andere kinderen je ook missen..

Wel ontzettend balen dat het spoelen zo'n pijn blijft doen. Daar deed je het toch eigenlijk voor. En dan ook de stuit nog. Pff, ik snap dat de moed je dan soms in de schoenen zakt.

Hou vol schatten. hopelijk over niet te lange tijd richting Nijnsel..

Liefs van ons.