Het gaat langzaam vooruit met Rob. Eerst weer school en daarna weer verzorgen, spoelen en wassen. Hij kan al steeds langer zitten. En heeft alweer praatjes voor 10.
In de ochtend houdt hij het meestal nog wel vol, maar gedurende de dag gaat Rob bleek zien en gaat hij steeds meer liggen.
Ambulancebroeders stonden om 11 uur voor de deur, maar helaas waren ze een dag te vroeg, want morgen gaat Rob pas naar het Catharina Ziekenhuis. Vanmiddag eerst nog de OK.
Gelukkig kwam Lotte rond 12 uur en Rob genoot volop. Zo kwamen de tijd wel door. Je merkte namelijk bij Rob echt wel de spanning zien. Het was daarom extra leuk voor hem dat zijn grote vriendin er even was.
Maar toen kwam het moment daar en kwamen ze Rob halen. Hij begon te huilen en vond het eng. Maar toen we gingen rijden was dat over. Gelukkig ging het allemaal goed. Afgesproken was dat niemand iets tegen Rob zei en gelukkig hielden ze zich allemaal rustig op het moment dat ik dat zachtjes vroeg. Toen het moment daar was dat we werkelijk op OK waren, vroeg Rob gewoon zelf of iedereen stil wilde houden. Ik moest vragen of ze de vloeistof langzaam in wilde spuiten. Rob sloot zijn ogen en langzaam werd de anaestesievloeistof ingespoten. En het was al snel duidelijk waarom de lange lijn vervangen moest worden, want het was hard duwen op de spuit.
Nu ligt Rob dus op OK. Weer anderhalf uur wachten..
Zo om 17 uur mocht ik al naar Rob toe. Al snel kreeg ik goed nieuws maar ook slecht nieuws. De broviac was keurig geplaatst, alleen de VAC hadden ze niet terug kunnen plaatsen. De stuitwond bleek tot op zijn bot te zitten. Nou op dat moment zakte ik bijna tot op de grond. Alles is weer voor niks geweest.
Maar eerst was Rob belangrijker en gelukkig was hij snel weer wakker en aanspreekbaar. Hup snel naar de kamer. De broviac was niet zoals normaal rechts geplaatst, maar links omdat Rob natuurlijk een VP drain heeft aan de rechterkant.
De plastische chirurg kwam even langs om uitleg te geven maar eigenlijk kon ze niet veel vertellen als voorlopig even 3 weken plat liggen op de zij want ze moest nog met haar superieur overleggen. Na een beetje zeuren van mij kant kon ze misschien regelen dat die morgen langskwam en dan kunnen ze overleggen en over 6 weken een beleid hebben. Want die is er nu nog niet.
Ook René Wijnen kwam nog even langs en ook hij wild proberen om de plastische morgenvroeg nog langs te sturen. Morgen namelijk om 11 uur naar het Catharina.
Een rugplastiek uitvoeren is nu nog geen optie, want Rob moet nog herstellen van deze operatie, en of dat sowieso de oplossing is weet ik ook niet, want verdorie weer een OK... Wanneer zit het nou gewoon eens één keer mee en kan ik iedereen vertellen dat Rob gewoon gezond is en even niks mankeert!!!!
Maar oké de lange lijn zit en die doet het prima en morgen dus naar Eindhoven. Dat is voor de andere kinderen en voor John echt een hele goede zaak. Voor hen is het momenteel allemaal heel moeilijk. Maar we houden nog vol en Rob heeft het weer uitstekend gedaan. Wat een KANJER!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten