11-01 VAC therapie lukt nog niet. Gaat vooruit, Misschien weer een OK

Gelukkig was het een keer een goede nacht. Een keer geen trubbelige avond.
Wel begon de ochtend alweer met prikken, maar dat is Rob intussen gewend en dus geeft hij gewoon zijn vinger en commandeert de vrouw dat ze niet met de roze maar met de blauwe prikker moet prikken (hihi).
Het gesprek van gister heeft goed gedaan. Ze betrekken me veel meer bij alles en Rob lijkt daar ook van op te knappen. Ik mag weer gewoon veel doen en dat is zoals we het gewend zijn. Rob ziet al minder bleek als gisteren en ook het zitten gaat alweer een beetje. Rob is dan ook echt een doorzetter.
De juffrouw kwam ook lesgeven en Rob vindt dat echt leuk. Hij at ondertussen bijna zijn snee brood op.
Daarna kwamen de artsen rond. Ik sprak mijn bezorgdheid omtrent de pijn bij colostoma uit, maar ik zei daarbij dat ik ook nog dacht dat het nog snel is na de OK en gelukkig konden ze dat nog bevestigen.
Helaas was het spoelen daarna toch nog wat pijnlijk en daar was ik nerveus voor.
Ze begonnen daarna met het aanleggen van de VAC. Het sponsje werd geknipt en de folie moest worden aangebracht.
Alleen daar begon het probleem. Net onder de wond (1 cm boven de anus) is dus te weinig ruimte om de folie goed vast te plakken. Na heel veel geprobeerd te hebben werd ermee gestopt. Morgen om 9 uur komt er iemand van de firma van de VAC en dan gaan we het opnieuw proberen.
Maar het gaat echt wel beter met Rob. Opa Pieter kwam ook langs en Rob liet zien dat hij al kon zitten en genoot volop dat opa er was. Even iets anders.
Er moest nogmaals bloed worden afgenomen en dat werd deze keer uit de lange lijn gedaan omdat het kaliumgehalte te hoog was. Dit kan komen omdat er te veel gestuwd is bij de vingerprik.
De PM-er kwam ondertussen spelen en zo werd Rob mooi afgeleid. Helaas lukte het niet via de lange lijn en daarna leek de lange lijn nog gesneuveld. Maar nadat er een arts bij was gehaald lukte het uiteindelijk om hem weer aan de gang te krijgen. Gelukkig scheelt een OK.
Rob ging lekker schilderen. Daarna was hij lekker helemaal moe. René Wijnen kwam nog langs en vond het fijn dat het beter ging. Ook toonde hij begrip en zei dat hij begreep waar we tegenaan liepen. We komen er nog op terug.
Nu ligt Rob even heerlijk te genieten van een DVD. Helemaal op, maar het gaat vooruit.
Daarna stond onverwacht de plastische chirurg aan het bed. Hij wilde de stuitwond even zien. Daarna kwam hij echter met geen goed nieuws. Gezien het feit dat de wond al zo lang bestaat en er een fistel is aangetroffen, leek hem het verstandig om de wond op OK heel goed te bekijken, want er kan altijd nog een extra holte zijn. Dan kan de wond wel genezen zijn, maar dan komt die geheid weer terug. Hij gaat overleggen met zijn baas en met René Wijnen. Kan er wel weer bij. Het is wel belangrijk dat zijn voedingstoestand goed is, maar die is nu onder controle zo met die sonde. Het volgende weer.
Gelukkig hebben we vanavond Marleen weer en zij is echt een fijne verpleegkundige. Rob reageert heel goed op haar en ik kan ook weer lachen.
Rob slaapt nu en we hopen op een rustige avond. Morgen horen we weer meer. Maar gelukkig gaat het beter met Rob en dat telt voorlopig.
Allemaal echt super super bedankt voor alle kaarten. Het zijn er zoveel en Rob geniet iedere keer. Heel heel veel dank