05-01 The day after, 6 weken AB via infuus

Gisteravond kwam uiteindelijk de anaestesist nog langs. Besloten werd om esketamine van 2 naar 3 te zetten. Morfine blijft op 2 en af en toe perfalgan.
Oh ja esketamine wordt ook gebruikt als partydrug, maar dit terzijde.
Wel was ze heel blij dat Rob aan de saturatiemeter lag want Rob was erg moeilijk te wekken.
En toen wilde ik ook echt slapen, maar dan kwam er weer een sms (thanks Myrne geef niet hoor) en toen kwam er weer een verpleegkundige dat Rob geprikt moest worden en dan slaap je echt bijna en dan komen ze prikken voor een HB gehalte (op verzoek van Dr Ivo). grrrr Tja en dan moet de antibiotica nog. Je begrijpt het.
Vanmorgen was het om 6 uur ook alweer prijs, want Rob moest weer geprikt woren voor een antibiotica gehalte in zijn bloed te bepalen. Rob had inmiddels 2 infuzen. Op OK was er namelijk 1 bijgeprikt en helaas was er deze vanmorgen alweer gesneuveld.
Rob is ondertussen wel beter wekbaar maar slaapt nog veel. Vandaag gewoon heen laten doen. Magreet kwam om het stoma af te teken en voor het eerst weer een zakje op te plakken. Gelukkig kunnen dezelfde zakjes als vorige keer gebruikt worden dus dat scheelt. Maar eerst moesten alle pleisters er afgehaald worden en dat vond Rob niet prettig. Sowieso is zijn buik gevoelig. Ook kwam ik erachter dat hij weer een snee heeft van boven tot aan beneden.
Daarna kwam de pijnconsulent en besloten werd om alles vandaag zo te laten. Wel goed observeren. Oké doen we. Iedereen blijft zich wel steeds verbazen dat Rob juist gaat slapen als hij heel veel pijn heeft. En juist heel diep slapen, blijft lastig uitleggen.
Ook kwam er nog een chirurg lang. Er moet nog een goed beleid komen mbt decubituswond en daar wordt ook aan gewerkt. Vandaag gewoon niks, en laten liggen.
Rob wil niet eten en drinken, dus dat gaat nog wat worden. Gaan we morgen aan werken.
Het is nu 16 uur en de dag kabbeld voort. Rob is de hele middag wakker geweest. Hij kan zich wel niet bewegen, want dat doet pijn. Dus maar af en toe omdraaien van zijn linker naar zijn rechterzij en weer terug. Als we dit niet doen dan hoopt het vocht te veel op aan één kant plus dat er nog drukplekken kunnen ontstaan en het is goed om toch een beetje te bewegen. Maar het draaien doet wel erg veel pijn.
Helaas hebben we ook wat minder nieuws. Rob moet de antibiotica 6 weken via het infuus krijgen. Oeps dat is even slikken. Primair houdt dit in 6 weken opname, maar dat kan vast anders (of niet dan).
Nu ook maar kijken of ze dan iets voor die infuzen weten, want iedere keer prikken is ook niks, maar weer een OK is ook niet niks. tja... Er volgt overleg tussen kinderarts en René Wijnen dus we wachten maar weer af. Het kan ook niet allemaal meezitten natuurlijk.Rob ligt nu lekker een DVD te kijken. Er waren hier 2 mannen het licht aan het maken, toen er ineens vonken ontstonden die Rob op zijn hand kreeg. Nu hebben we zijn bed maar verzet en nu kan hij ook op zijn linker zij de DVD kijken. Hij is nu goed moe, maar dat kan ook niet anders. Morgen gaat het vast weer beter. Toen ze nogmaals aan het licht moesten werken riep Rob dat ze weg moesten. Hij was kapot.
René Wijnen kwam nog langs en hij begon ook al voorzichtig over de lange lijn. Tja helaas wisten we dit niet voor de operatie. Want anders kost het weer een OK.
Nu maar op naar morgen. Rob slaapt. En ik hopelijk ook vanacht. Allemaal nog bedankt voor de reacties gisteren. Geweldig om te lezen dat er zoveel mensen meeleven.