29-04 Finally Rob is feeling better

Na een redelijk rustige nacht (tussen 2.30 en 3.30 weer pijn) begon de morgen vandaag pas om 7.45. Rob zag er weer beter uit op die enorm gezwollen buik na. We kregen al snel te horen dat Rob weer met eten mocht beginnen. Maar na een volle beker ranja was dit nog niet zo'n succes. Zijn maag is natuurlijk niks meer gewend en kleiner geworden en dus wordt het de hele dag kleine beetjes eten. Ik ging snel bij het RMDH ontbijt halen om vervolgens snel terug te rennen want de kinderen van Rob zijn klas kwamen op skype. Rob vond dat helemaal super. Zijn infuus en zijn nutrition werd alvast op de helft gezet omdat het om 9 uur helemaal eraf zou mogen. Dr. Levitt kwam al heel vroegHij zei tegen mij:"Congratiolations." Dit omdat ik hun er eigenlijk op had gewezen dat we zijn buikklachten ergens anders moesten zoeken, maar dankzij Dr. Marc Levitt (en Ivo en René natuurlijk) zijn we nu zover gekomen en ik ben ze echt heel dankbaar. Rob wilde nog een handtekening op zijn gips en die werd gezet. Hij schreef: Dr. Levitt was here. Hi Ivo.. Daarna was het natuurlijk tijd voor een foto!!
Dat vocht in zijn buik kan verder geen kwaad en het kan nog wel maanden duren voor het weggaat. Rob mag overal van af. Zondag naar huis moeten we kunnen halen. Zaterdag uit het ziekenhuis en dan ZONDAG NAAR HUIS!! Morgen moeten we wel beginnen met spoelen en dat is natuurlijk een heel spannend moment want daar is alles mee begonnen...De voeding werd van de PICC line afgehaald en dat gebeurt onder zeer hygienische omstandigheden. Allemaal de handen wassen en iedereen in de kamer moet een mondkapje voor. Ik dus ook en dat vond Rob een foto waarde die hij zelf maakte. Nog gelukt ook. Ook zijn tape en alles wat rondom de PICC-line zat moest worden vervangen en dat was een vrij pijnlijke en vervelende aangelegenheid. Zijn PICC-line blijft nog wel zitten tot we het ziekenhuis verlaten.
Nadat ook de Katheter eruit was gehaald was Rob helemaal vrij!!! En dat was een dikke knuffel waard!!
We zijn daarna naar het restaurant gewandeld en Rob had een stukje banaan op en een stukje brood. Zo lekker om weer even te wandelen. Zeker met het uitzicht op eindelijk naar huis te kunnen.
Ook kon Rob nu ook goed skypen. Met Stefan, opa en met Geert en die laatste zat lekker met Rob van die gekke bekken te trekken, waarbij ze helemaal in een deuk lagen. En natuurlijk met de broers en zussen en dat was ook weer lang geleden. Wel was Rob wat emotioneel, want hij mist iedereen verschrikkelijk.
Daarna was het wel helemaal op. Rob ging maar gauw terug naar bed en had toch weer pijn. Op een gegeven moment viel hij dan ook in slaap. Onderwijl belde de reisverzekering op. Omdat ik mijn ticket moest verzetten wilde ik kijken of ik dus die extra kosten kon verhalen. Ik had dus als antwoord gekregen, dat als het een plezierreisje was geweest wel, maar nu niet. Jolanda Kuijpers van de keepersacademie heeft vandaag 3 uur gebeld en gebeld en uiteindelijk wilde ze toch wel gaan kijken wat ze voor ons konden doen, want het is eigenlijk echt niet te doen om hem zittend de hele reis te vervoeren. Dus misschien komt het nu allemaal goed. Jolanda super super bedankt. Ook tante Mia en ome Jan bedankt voor de bijdragen en zeker ook voor de bijdrage van iemand die anoniem wil blijven, maar nu wel leest dat ik ze super dankbaar ben. Geweldig.
Overigens heeft Gijs met de F1 de wedstrijd tegen de moeders gewonnen met 11-0. Ach die moeders hadden beter kunnen wachten tot ik terug was hahahahaha
En Luuk verloor in de laatste seconde van Venhorst. Verdorie net van Venhorst, want daar woont ook een trouwe lezer. Nog een paar nachtjes slapen...