maandag 19 april 2010

19-april Day of surgery and a picture after surgery

Vanmorgen was ik al heel vroeg wakker. Het is allemaal toch wel spannend. Rob sliep gelukkig nog en ik ging op zoek naar koffie. De tolk was er ook al en dat vond ik eigenlijk helemaal niks, want ik ben liever alleen.
Om 7 uur werd Rob wakker en eigenlijk moesten we dan ook meteen weg. Rob werd op een brancard gelegd en we gingen op pad. Op naar de B location en toevallig ook op de 3de etage. Rob lag er eigenlijk heel relaxed bij en deed het fantastisch. We kwamen bij de voorruimte. Na een tijdje kwam de aneastesie er weer bij en besprak de hele operatie. Ook de pijnbestrijding werd besproken. Eigenlijk wilde ze dat ik besliste welke pijnbestrijding ik wilde, maar ik vond dit niet echt fijn. Ik zei dat ik hem vertrouwde en vroeg om Rob te behandelen alsof het zijn kind was. Het luchtte hem zichtbaar op, want normaal gebeurt dat blijkbaar niet, omdat ze bang zijn als hun kiezen dat ze bij fouten de verzekering op hun dak krijgen. Ik zei nogmaals dat ik hun vertrouwde. Ik vertelde wat ze normaal in Nederland doen. Dus ik zie het wel.
Marc Levitt kwam er ook even bij. Ze hadden op 1 papier vergeten te schrijven dat de malone revisie ook moest plaatsvinden en dus even erbij schrijven en ik moest weer wat tekenen.
Om 7.50 op naar de operatie kamer. Net voor de operatiekamer is een klein kamertje waar de aneastesie plaats vind. Rob moest toen een beetje huilen en vertelde dat hij bang was. Ik kon hem gelukkig goed troosten. Gelukkig diende ze al snel het slaapmiddel toe en viel Rob na nog wat dronkenmansgebrabbel snel in slaap.
Ik werd geleid naar een kamer waar ik op een scherm kan zien hoever ze zijn. Als ze zover zijn, wordt ik in een kamer geroepen waar de dokters ook zijn. Daarna zal ik al snel naar Rob toe mogen omdat Rob geen Engels verstaat.
Ze opereren volgens mijn bandje 291 minuten. Op de minuut af dus. Om de tijd te doden ging ik even douchen in het RMDH en even koffie drinken en eten. Daarna terug om even te skypen met thuis. Nu ga ik naar de ruimte waar ik moet wachten.
Gelukkig trof ik in de wachtkamer nog een ander stel, dat ik heb leren kennen in het RMDH. Zij zijn ook heel aardig. We hebben wat gekletst, totdat ze naar hun dochtertje mochten. Daarna moest ik nog 2 uur wachten. Om 1 uur werd onze naam omgeroepen, zover als dat lukte dan. Ivo en Marc kwamen samen de kamer in. Marc Levitt was helemaal happy met het resultaat. De operatie is wel groter uitgevallen dan gedacht. Het laatste stuk dikke darm was zo vernauwd door littekenweefsel en wat ik begrepen heb, was het zelfs aan zijn ruggegraat gaan vastgroeien. Daarom hebben ze zijn hele buik open moeten snijden en eerst wat darmen eruitgehaald, littekenweefstel verwijderd en losgemaakt en alles weer teruggestopt. Om dat te kunnen doen hebben ze wel meteen zijn ileostoma moeten verwijderen, maar dat is dan ook wel een positieve bijkomstigheid. Ze hebben ook een uitstulping in zijn dunne darm gevonden en die ook meteen verwijderd. Daarna hebben ze de pull through gedaan. Een stuk dikke darm via zijn anus verwijderd. Ook de malone stoma is zo gemaakt, dat die niet meer mag lekken. Best heftig dus allemaal. Rob mag nu 5 dagen niet eten of drinken. Dit omdat zijn ileostoma weg is en alles eerst een beetje moet herstellen. Hij heeft ook een slangetje door zijn neus om zijn maag nog leeg te houden.
Snel erna mocht ik naar Rob toe. Toch wel heel zielig om hem zo te zien liggen.
Rob gaf veel pijn aan. Hij heeft een pompje met morfine en met 1 druk op de knop kan ik die geven. Helaas was dat nog niet genoeg en gaven ze nog wat bij.
Na een tijdje mochten we weer terug naar de kamer. Dr. Marc Levitt was er ook al snel, maar hij kon eigenlijk nog niet veel doen. Rob slaapt namelijk veel en als hij wakker is geeft hij toch wel pijn aan.
De anaestesist kwam ook nog langs en vertelde dat Rob nog een pijnblok heeft voor zijn buik. Nu is het vooral veel rusten en afwachten voor de nacht. Maar die nachten in het ziekenhuis die kennen we ondertussen.
Gelukkig kreeg ik iets te eten. Dat kun je bestellen voor 5 dollar en dan komen ze dat brengen. Ideaal.
Nu maar afwachten hoe loopt. Maar eindelijk lijkt de oplossing gevonden. Ivo heeft nog bevestigd dat we er heel goed aan hebben gedaan dat we hier naar toe zijn gekomen. Het was allemaal best gecompliceerd. Maar nu op naar herstel...

8 opmerkingen:

Elvira zei

We denken heeel veel aan jullie Rob,
wat een spannende uren...
Een dikke knuffel uit het verre oosten van Nederland, Jense & Elvira

Nanja zei

Eindelijk de operatie achter de rug! En zo te lezen toch allemaal goed gegaan. Nou maar hopen dat de pijn snel onder controle is en dat Rob vlug opknapt! Gitte, diep respect voor jou! Wij denken veel aan jullie, ook aan John en de kids thuis, want ook voor hen is het superspannend! De kaarsjes blijven voor de zekerheid nog even aan! Groeten Nanja en de mannen

Elvira zei

Pfff, wat heftig, de lieverd, heel veel sterkte met de pijn. Je weet dat we voor jullie kanjer bidden om alles wat hij nodig heeft...(gelukkig kunnen we ook danken dat het goed is gegaan, pfff.)
Succes vannacht, heel veel succes, en ook het thuisfront sterkte hoor. Liefs Elvira

Familie van Drunen zei

We zijn heel blij te horen dat de beste chirurg ter wereld op dit gebied dan toch eindelijk de oorzaken van de problemen gevonden en opgelost lijkt te hebben. We wensen jullie vooral heel veel sterkte met Rob's pijnlijke herstel van deze enorme operatie.

masja zei

Hoi allebei!!

Goed om te horen dat de operatie achter de rug is en de dokters tevrerden zijn....Nu kan Rob weer gaan opklimmen en hopelijk loopt dit dit keer allemaal voorspoedig!!!

Heeveel succes daar in Amerika...een schouderklopje voor moeders (heb je wel verdiend hoor..echt doen he) en een dikke knuffel voor Rob.

Groetjes,

Masja

Anoniem zei

Nou dat is niet niks die operatie. Maar goed dat ze positief zijn over het resultaat. Daar doe je het voor!! We hebben de hele dag aan jullie gedacht en zijn blij te lezen dat het goed is gegaan. Nu hopelijk een spoedig herstel. We blijven duimen..

Dikke knuffel van Chris, Peggie & Faya

Unknown zei

Hallo,

Ik ben Ellen, moeder van Ralph, geboren met een Giant Omphalocele, zijn arts is Rene Wijnen. Ook Ivo kennen wij.
Ik volg jullie verhaal en wil jullie heel veel sterkte wensen.
Ik hoop dat de operatie gelukt is, dat ze de pijn onder controle krijgen en dat jullie kanjer snel opknapt.
Heb veel respect voor jullie.

Vriendelijke groet,
Ellen van de Sande.

Marie-louise zei

hallo lieve allebei, Wat een dag is het geweest!!!! Maar het was ook echt wel nodig deze operatie!Gitte dit is nu ook weer achter de rug en Rob wij hopen dat je een spoedig herstel hebt. Jullie zijn allebei grote Kanjers!!Dikke knuffel en xxx-jes van ons uit Son.