woensdag 28 april 2010

28-04 Mom is always right....

Vanacht sliep Rob best rustig. Wel nadat ik voor de zoveelste keer aan heb moeten dringen op pijnmedicatie. Eerst zorgen dat Rob op de been komt en dan de pijnmedicatie afbouwen dat is mijn devies.Oké ze gaven toe dus kreeg Rob om de 6 uur zijn toradol. Ik moest in de nacht nog een document faxen, want stel dat de kinderen alsnog konden komen omdat het zolang ging duren, dan moesten ze wel een paspoort hebben en dus voor de zekerheid maar een kopie gefaxt met de goedkeuring en handtekening. Helaas kon tante Annet toch niet en de kosten waren dan ook wel erg hoog dus voor niks wakker geweest voor de zoveelste keer. Om 7.45 gingen we opweg naar de X-ray. Rob weer in de rolstoel, iemand van transportation mee en op naar Röntgenfoto nummer 6 of 7. Rob deed het allemaal prima maar hij wist dan ook precies te vertellen hoe het moest. Snel kwam er iemand die de rontgen bekeek en het was niks veranderd met gister. Ze wilde dat we hem 2 keer gingen spoelen, maar ik zei dat als we niet zeker weten of het helpt of we hem dan 2 keer heel veel pijn moeten doen en dat ik nog steeds het gevoel had dat dat niet de goede manier is omdat het gisteren helemaal niet had geholpen.Ze ging overleggen met Dr. Levitt, want ze vond ook dat er een kern van waarheid in zat. Daarna Rob gewassen en alles verschoond en op naar de speelkamer.Daar ondekte hij als snel het poolbiljartje weer en hij leefde helemaal op. Ook zijn techniek was al beter dan de vorige keer. Daarna nog even met een huisje gespeeld en de nurse io die je ziet kreeg ook een lach en Rob begon zelfs met haar te spelen! Eindelijk genoot Rob weer. Na ruim een uur gingen we weer terug. Ik besloot om snel even naar het RMDH te gaan en was eigenlijk meteen weer terug. En tot mijn grote verrassing had Rob van Dr Levitt een ijsje gekregen!! Geweldig. Ze denken nu dat zijn buik meer zo bol wordt door een vochtprobleem en niet door lucht. Het hielp zei hij dat ik gisteren had gepraat en zeker dat ik had gezegd dat hij Rob nu eindelijk echt beter moest maken. Tja Moedergevoel??? Maar dat zei ik maar niet. Er wordt nog een echo gemaakt om te kijken of de theorie ook werkelijk waar is. Na dat ijsje mocht hij zelfs helder vloeibaar drinken al wil dat er nog niet in, maar dat komt wel.Foto vanaf de 6de verdieping vanuit de speelkamer. Op de voorgrond het RMDH.
Verder werden we gisteren verrast met kaartjes uit Nederland!!! Superbedankt allemaal. Zo fleurt de kamer heel mooi op!
De echo werd nog gemaakt en inderdaad bleek heel zijn buik vol vocht te zitten. Waar dat allemaal vandaan komt weet ik niet en daar krijg ik vast morgen antwoord op.
Rob drinkt nog niet veel. Wel knapt hij steeds verder op. De verpleegkundige worden niet meer steeds boos aangekeken, maar ze moeten nu allemaal hun naam op zijn gips zetten. Ze worden nu langzaamaan begroet met een glimlach. Ja het gaat nu de goede kant op. Maar weer dat moedergevoel dat blijft... Als hebben ze in Amerika daar geen woord voor.

7 opmerkingen:

Nanja zei

Hoi Gitte
Poeh, poeh, het zit weer niet mee! Je zegt altijd al dat Rob een uniek kind is, maar dat blijkt ook maar weer: alle standaardprotocol-len geven dus niet het verwachte resultaat. Hou vast aan je eigen gevoel! Hopelijk krijgt Levitt een "brainwave" en komt ie met de echte oplossing! Hou je sterk!
Knuffel voor jou en Rob! Nanja

Anoniem zei

Wat kunnen we nog zeggen. Het zal ook eens meezitten allemaal.. En tja je moet wel, maar wat is het moeilijk alleen met z'n tweetjes zo ver weg. Ik denk dat er veel mensen zijn die net als ik zo graag even langs zouden willen komen (met jullie kids!) om jullie een dikke knuffel te geven. Want die hebben jullie zo dubbel en dwars verdiend!!

We blijven aan jullie denken en hopen nu echt op herstel. Kan wel onderhand toch?!

Dikke pakkerd van Peggie (& Chris & Faya)

Fam van Kemenade zei

Gitte,
Wij wensen jullie daar heel veel sterkte en dat het geluk mee zit om snel naar huis te kunnen komen. En dan heerlijk herrenigd te worden met man en kids.

Wij blijven aan jullie denken.

Groeten vanuit nijnsel.

Rob je krijgt een dikke kus van Marit. Ze heeft het vaak over je en de juf heeft regelmatig de pc aan staan en laat de kids weten hoe het met jou gaat. Rob zet h'm op. Je bent n kanjer!!!!

Natasja zei

Het vocht.. mmm ik weet dat het soms gebeurt juist omdat ze geen of niet genoeg vocht 'opnemen'of omdat de waardes van het bloed nog niet goed zijn (te veel bloed verloren), maar ja het is Rob dus of het zo simpel gaat wezen...

Het moedergevoel... dat ken ik.. maar soms.. heel soms.. regeert de angst en de tegenslagen die er al zijn geweest... en dan.. gaat toch onverwachts toch de juiste kant op.. dus ik hoop.. dat dat deze keer zo bij jou is... dat je nu de angst en de teleurstelling voelt dat het weer eens niet simpel gaat....

Ik hoop dat Rob zijn lichaam dadelijk als hij weer gaat drinken het andere vocht zelf weer opneemt en dat zijn darmen weer heel goed gaan werken en jullie fijn naar huis mogen!

*hele dikke knuffel voor jullie*

Elvira zei

Wat heftig weer/nog steeds.
We DENKEN AAN JULLIE, het is niet makkelijk zo ver weg van je (andere) lievelingen en zij ver weg van jullie... wat kun je uitzien naar elkaars aanwezigheid, sterkte hoor! liefs Elvira en Jense

Kelly zei

Hallo Gitte en Rob,

Super veel sterkte, en hopelijk gaat het snel weer een beetje met Rob!:) Hopen dat het nu de goede kant op gaat..

Succes daar, en de groetjes!

Liefs, Kelly

Unknown zei

hi gitte en rob

Hopenlijk gaat het wat beter en kun je het zelf ook nog allemaal aan.succes en sterkte daar allebei hoop dat we jullie weer vlug terugzien!
gr fred