dinsdag 13 april 2010

13-04 Morgen gaat het beginnen. Op naar Cincinnati. Personeel SUPERBEDANKT

Gisteravond laat kreeg ik van Ivo de Blaauw een definitieve bevestiging dat Marc Levitt het geen probleem vond dat Rob in de gips zat. HET GAAT DUS DOOR!!
En morgen is het zover. We gaan met ons hele gezin op pad naar Dusseldorf. Om 3.45 gaan we al rijden. Arme kinderen, maar ze willen ons persé uitzwaaien. Ze hebben het er dan ook allemaal heel moeilijk mee dat Rob en ik weggaan. Het is af en toe hartverscheurend, maar we hebben gewoonweg geen andere keuze. Ook voor John is het moeilijk om zijn kind en vrouw zo ver weg te hebben. Tja Rob en ik zullen ze ontzettend missen. Verdorie....
Alles is zover ik weet ingepakt. Maar nu Rob alsnog bovenbeengips heeft is het wel allemaal gecompliceerder geworden. Gelukkig hebben we de rolstoel goed aan kunnen passen. Ook de autostoel hebben we profesorisch aangepast. Rob tilt nu gewoon lastig en als je hem verkeerd vasthoudt, dan heeft hij heel veel pijn. En dan moet ik ook nog 2 tassen dragen en een grote koffer. Gelukkig kan ik de koffer inchecken en dan ben ik die vast kwijt. Maar die 2 tassen heb ik zo aangepast dat ik ze alsnog kan dragen.
Dr. van Osch kwam ook nog even langs om te informeren hoe het er hier voorstond. Tja het is toch wel een onderneming en het houdt heel wat in. Ik zie er dan ook erg tegenop. Vervolgens luisterde hij nog even naar de longen, en die klonken al een stuk beter. Rob hoest al een stuk minder.
Opa Pieter kwam ook even afscheid nemen. Het geluksengeltje van ons mam gaat nu ook mee. En dat geeft hoop. Juffrouw Truus kwam nog even een kaartje van de kleuters afgeven, met hele lieve woorden en ondertussen was juffrouw Dionne op skype. Toevallig.
Ook werden we nog verrast door het personeel uit onze bakkerij. Zij hadden samen geld bij elkaar gelegd voor onze Rob. Onvoorstelbaar dankbaar ben ik hen. Wat hebben we toch geweldig personeel. SUPERBEDANKT. Dit doet ons echt goed. We zijn jullie echt dankbaar!
Nu op naar morgen. Bloednerveus en de tranen zitten hoog. Maar het gaat ons lukken.
Van Dusseldorf naar Parijs Vertrek 7.25 En in Parijs overstappen naar Cincinnati Vertrek 10.40 . Vervolgens zijn Rob en ik om 13.55 plaatselijke tijd daar. (het is daar 6 uur vroeger).
We gaan ervoor. Iedereen die ons een kaartje heeft gestuurd BEDANKT!! Het helpt ons echt...Weer een nieuw avontuur. Moet lukken....

3 opmerkingen:

masja zei

Hoi Gitte, Rob en de rest van de familie!!

Heel heel heel veel succes in Cincinatti!!!! Ik hoop dat alles goed verloopt, dat er nu even geen rare onverwachte dingen meer gaan gebeuren. Vanuit het Radboud leef ik met jullie mee en ga ik heel hard duimen!!!!

TOI TOI TOI!! Moeders zet 'm op!!!!

Lieve groeten,

Masja

Anoniem zei

Het is zover.. Ik kan me heel goed voorstellen dat de bibbers nu wel komen! Wij wensen jullie ontzettend veel sterkte en zullen heel veel aan jullie denken en voor jullie duimen.
Een hele goed reis gewenst en daarna een geslaagde operatie met een perfecte genezing! Daar gaan we voor!

Zet 'em op en hoe je taai!!!!!

Veel liefs, Chris, Peggie & Faya

Eugene Sandra Silke Isa Britt zei

Hoi Rob, Gitte, John, Stan, Myrne, Gijs, Luuk en Wiese

Heel veel succes in Amerika maar natuurlijk ook voor de thuisblijvers. We denken aan jullie en steken een extra kaarsje voor jullie aan. Jullie zijn alle 8 kanjers

groetjes
Sandra Eugene Silke Isa Britt Willems- van den Eertwegh