Maar het is niet anders. Een ander gevolg van het slangetje is dat zijn neus steeds kriebeld en dus moet mama er steeds uit om dat weer op te lossen. Kortom een tough night. Ik heb deze keer ook maar een foto toegevoegd van de stad Cincinnati. Hier zijn we dus. Om 6 uur werd er alweer bloed uit zijn IV (infuus) gehaald om dat te controleren. Om half 7 was de chirurg io er alweer. Ik vertelde dat het iets beter ging. En zo slaap je dus weer niet.
Daarna vielen Rob en ik allebei nog lekker 1 uur in slaap. Rob had daarna wel iets meer kleur op zijn gezicht. Zijn bloedwaardes waren gelukkig wat gestegen. Zijn buik is heel gevoelig en hij kan er niks aan hebben. Ook bewegen kan hij nog steeds niet. De nurseprationer kwam binnen maakte zijn maagslang schoon om te voorkomen dat die verstopt zou raken. Ook een andere verpleegkundige van het pijnteam kwam nog langs. We gaan Rob weer langzaam van positie laten veranderen.Rob wilde ook weer wat televisie kijken en gelukkig hebben ze hier ook nick jr en Disneychannel en dus kan Rob naar zijn favourite programma's kijken. Met het verschil dat Dora hier steeds Engels spreekt, maar tussendoor spaans leert. Ach Rob wordt zo gewoon 3 talig hahaha. Dat Rob niet veel heeft bij te zetten blijkt wel tijdens het skypen. Eigenlijk geeft hij geen antwoorden aan iedereen. Zelfs bij papa en Stefan niet. Maar hij vindt het wel leuk om hen te zien. Stefan moest zelfs maar naar Amerika komen en ik moest weg. Ja Rob is een beetje kwaad op mij dat ik hem dit allemaal aandoe. Snapt hij veel. Komt later wel.
Het is wel beter dan gisteren, maar het heeft gewoon zijn tijd weer nodig. Marc Levitt kwam ook nog binnen. Rob had nog niet geplast net voordat hij binnenkwam en ik gaf aan dat ze misschien zijn katheter moesten doorspoelen. En dat bleek te kloppen. Toch maar verpleegkundige worden denk ik.
Marc Levitt wil wel dat Rob even extra vocht krijgt. Ook omdat zijn hartslag nog te hoog is. En misschien is dat de oorzaak. Rob was ook even zonder zuurstof, maar als hij slaapt dan zakt de saturatie soms naar 81 en dus geven we hem dan maar extra zuurstof.
De fysio heeft ondertussen een kussen gemaakt van speciaal schuimrubber. Ideaal spul.
O ja en ik ben nog even naar RMDH geweest terwijl papa weer oppastte. Lief he. Het gaat verder eigenlijk best goed. Je mist John en de kinderen wel heel erg, maar de taal gaat goed dus dat scheelt. En je wordt geleefd, en dat geeft soms geen tijd tot nadenken, want als je gaat nadenken, gaat het fout, dus maar niet doen.
Rob was eigenijk de rest van de middag weer een ziek vogeltje. Hij kon niet zonder zuurstof en was heel moe. Ivo kwam ook nog langs en vond Rob ook nog erg zwak. Ietsje beter dan gisteren, maar het houd niet over. We hebben nog wat gepraat over de verschillen hier en in Nederland. Ideaal is gewoon dat je voor de kinderen eten kunt bestellen wanneer je wilt, en zeker ook dat je voor je zelf eten kunt bestellen tegen een vergoeding. En ideaal is dat je je was kunt wassen, zoals ik vandaag heb gedaan. Zijn er dan ook nadelen? Ja ik mis hier de gezellige huiskamer die er in het Radboud ook is, waar je even tot jezelf kunt komen. Of even met andere kunt kletsen. En ik mis het gezellige personeel van de vuurtoren natuurlijk.
Vanavond wilde Rob alleen nog maar de DVD van Platvoet kijken. Even knapte hij daardoor helemaal op en begon weer op bepaalde dingen te reageren. Nu is het hier 8.15 en Rob slaapt. Op naar weer een new day. En ik hoop dat hij zich weer een beetje beter voelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten