30-04 Tomorrow hospital discharge

Eindelijk komt er een eind in zicht. Morgen mogen we als het goed is het ziekenhuis verlaten en dan gaan we zondag op naar het vliegveld. Er zijn nogal wat dingen te regelen. Vooral goed nadenken over wat we onderweg nodig hebben. Medicijnen, luiers, katheters en wat nog meer. Rob kreeg een flesje ensure voor ontbijt, want eten wilde hij niet. Dat flesje dronk hij met heel veel moeite op. Ik ging om 9 uur maar naar RMDH, want ik weet ondertussen ook dat als het ontbijt door de Third Bank wordt aangeboden dat het heerlijk is. Daarna ging ik met Rob naar het winkeltje voor nog een kleinigheidje als aandenken, maar wat blijkt, het winkeltje is tot maandag gesloten vanwege invertarisatie. Dus maar via buiten terug naar de kamer. Rob is dan alweer zo moe dat hij even wil liggen. Daarna zijn we met een childlife medewerkster lekker buiten bij een speeltuin op het dakterras gaan spelen.
Rob lag daarna helemaal uitgeteld op bed en dokter Levitt kwam nog wat dingen doornemen. Hij zei ook dat ik my husband heel hartelijk moet bedanken voor alles wat hij thuis doet. Ik zei dat dat wel goed kwam, want ik ben heel trots op hem dat hij alles maar weer mooi voor elkaar heeft gekregen al was het niet altijd even makkelijk. Daarna was het tijd om te spoelen. Het ging vrij goed, maar zeker niet, ondanks tramadol, pijnvrij. Maar dat kan dan ook niet na zo'n grote operatieRob viel al snel daarna in slaap en zo kon ik de foto maken van het ziekenhuis. We liggen in het rechtse gebouw in de inham op de 4de etage aan de linker kant, achterste raam. Het weer was lekker buiten dus ik heb er lekker even een half uurtje gewandeld. Ondertussen had Renee de RN geregeld dat ik morgen middag alsnog even het winkeltje in mocht om souvenirs te kopen. Renee is werkelijk heel lief voor ons geweest de afgelopen 3 dagen. Zij staat langs Rob op de foto samen met Dr. Levitt.
Rob zeurde de hele dag over de speelkamer, maar nadat hij wakker was, voelde hij zich niet zo lekker, maar toch even naar de speelkamer. Helaas hield hij het niet lang vol en wilde al snel weer terug. Hij ging maar wat bij mij liggen en daarna wilde hij weer naar bed. Op het moment dat Renee iet voor zijn temp verhoging wilde geven, kwam er alles uit. De schrik sloeg even toe, want Rob was echt ziek. Maar na een uur knapte hij toch weer op. Zijn buik kan gewoon nog geen eten verdragen.Hij heeft dan ook 12 dagen helemaal niks gehad en daarvoor is Rob natuurlijk ook nog ziek geweest en kon toen ook al niet eten. Maar na een uur at hij toch weer wat rijst. Niet veel maar dat hoeft ook niet. Je ziet dan ook hoe bol zijn buik is en wat er gebeurt is. Hij voelt warm aan. Maar hopen dat dat ook weer goed komt, want morgen wil ik toch echt een nacht in RMDH doorbrengen. Tenminste 1 nacht zonder gestoord te worden De verzekering heeft ondertussen ook nog contact met mij opgenomen. De arts is na mail wisseling met Dr. Levitt (mevrouw wat reageert die arts snel... Ja dat wist ik al) tot de conclusie gekomen dat Rob eigenlijk businessclass moet reizen. Interpolis wil waarschijnlijk wel wat betalen, maar voor die overige kosten moet ik opdraaien. Nou dat is mooi. Wordt er door artsen bepaald dat Rob niet gewoon kan vliegen, moet ik wel betalen. Leuk advies. Ik zei ook dat dit een vreemde gang van zaken is. Want als de kosten erg hoog zijn, dan weet ik het nog niet. Maar eigenlijk hebben we geen keus, want als Rob niet kan gaan liggen, dan houdt hij het gewoon niet vol. Morgen horen we daar meer over. Maar wat het belangrijkste is: Rob is geholpen en dat is echt super!!! En het aftellen is begonnen. Nog 3 nachten.
Location A 4 south We wanna thank you all very much. You all did a great job. We're very grateful to you all