25-05 morgenmiddag naar huis!

Net een heel lang gesprek met Dr. Ivo de Blaauw gehad. Morgenmiddag gaan we naar huis. Maar eerst even bij het begin beginnen. Rob was deze ochtend niet echt fit. Een bolle buik en gewoon niet zoveel fut. Ook was vanacht de sonde kapot gegaan, dus moest ik die weer opnieuw inbrengen. Voor Rob echt geen pretje, maar het is zo'n geweldig flink manneke!!!
Hij ging met Masja naar een voorstelling kijken. Er was iemand met een gitaar die optrad. Ik zet er thuis wel weer foto's op. De zaalarts kwam nog langs en vertelde dat als ik het vertrouwde dat we naar huis mochten. Ze bevestigde ook mijn gevoel mbt de vernauwing. Iets in mij zegt nog steeds dat er een klein stukje puzzel ontbreekt.
René Wijnen kwam ik even later op de gang tegen en ook hij kon niet een antwoord geven op waar die vernauwing nu vandaan kwam. Hij heeft er soms echte kopzorgen over. Maar later zou Ivo de Blaauw nog met me komen praten.
Rob werd gespoeld met de nodige pijn en ook het oprekken was moeilijk. Wel was het uiteindelijke resultaat eindelijk goed en zijn buik was ineens niet zo gezwollen meer en Rob knapte helemaal op en was eigenlijk een beetje hyper.
Ivo de Blaauw kwam idd voor een heel uitgebreid gesprek. We moeten nu 2x daags gaan spoelen in overleg met Marc Levitt. Zodat de hoop er is dat iets minder water minder pijn oplevert, omdat er dan minder druk ontstaat.
Hij zei ook dat als ik het vertrouwde we naar huis mochten. Tja en vertrouw ik het. Daar weet ik zelf eigenlijk het antwoord niet op. We zijn al zo vaak naar huis gestuurd en net zo vaak weer terug gemoeten. Ik ben bang dat Rob thuis veel te veel gaat doen en dit niet vol gaat houden. Maar ja, als ze half zeggen dat we naar huis mogen dan gaan we heel. Want ik stik van de heimwee en wil supergraag naar de kinderen en Rob is het ook een beetje zat.
We gaan het traject nog wel vervolgen. Hoe precies hangt natuurlijk af van hoe het zich ontwikkeld. Is het nog opgezet door de operatie of is het toch iets anders. Ik had het idee dat René Wijnen van dit eerste nog niet zo overtuigd was omdat hij als geen ander weet dat die vernauwing er vanaf zijn geboorte er heeft gezeten.
Maar we geven de twijfel zijn voordeel en we gaan. En we hopen op een beetje rust, en dat we even kunnen genieten met ons gezin. Drie maanden op vakantie zou best welkom zijn, maar dat gaat nu eenmaal niet met de zaak. Voor ons gezin zou het heel goed zijn, maar ja niet te veel klagen, heeft geen zin. En niet te veel dromen, want die komen toch niet uit. Genieten straks van het thuis zijn en van 6 lieve snoetjes weer allemaal samen inclusief 2 gerimpelde snoeten hahahahahaha
Bedankt verpleegkungdig personeel, PM-ers en voedingsdeskundige van de Vuurtoren. Jullie doen goed werk, al wordt het steeds drukker door bezuinigingen en dat is niet goed voor de patient, maar jullie doen het echt super.
En natuurlijk de zaalartsen en afdelingsartsen bedankt. En als laatste... Dr. Wijnen en Dr. de Blaauw : BEDANKT!!! De worstenbroodjes volgen later.