zaterdag 21 mei 2011

21-05 Besloten om naar huis te gaan...

Nadat ik gisteravond weer zag dat het pijnteam zonder overleg de diclofenac had gestopt, was ik het echt zat. Mijn besluit stond toen echt vast. De kinderarts kwam nog even praten en ze was erg lief, maar Rob moest eerst pijn laten zien voordat hij de diclo kreeg. Liever had ik het nog 2x sowieso gegeven om zo de reis naar huis te vergemakkelijke. In de nacht had Rob ook echt pijn en Rob kreeg dankzij een lieve verpleegkundige toch de medicijnen die hij nodig had.
Vanmorgen liep tot mijn grote schrik zijn ileostoma ineens heel hard. Dat was minder nieuws. Een chirurg kwam langs en hij zei dat hij gezien zijn output eigenlijk liever zag dat wij nog een dag bleven. Ik weet ook wel dat Rob nog lange niet de oude is en Rob is nog niet moe, maar ik besloot als de output niet minder werd dat we bleven in elk ander geval gaan we naar huis. Is het goed voor Rob? Ik weet het eigenlijk niet. Hij is nog erg moe en moet het nog rustig aan doen, maar de rest kan ik zelf. Alles werd klaar gemaakt voor ontslag en Rob wil erg erg graag naar huis.
De ileostoma loopt inmiddels niet meer zo hard. Alle recepten zijn klaar en nu nog inpakken. Ja we gaan naar huis. Ik ben goed gesloopt en hopelijk doe ik hier goed aan. Straks komt John en dan kunnen we...
Dat Rob nog niet veel aankan bleek later wel. Na de verzorging (die ondanks de oramorphi nog pijnlijk was) viel Rob al vrij snel in slaap. Hij heeft ruim 2 1/2 uur geslapen en werd om 15.30 wakker omdat papa aan zijn bed stond. Ja we konden naar huis. Nog snel alles inpakken en iedereen bedanken. Verpleegkundige van zuid 1 hartelijk bedankt! Ook Ivo de Blaauw bedankt, bedankt voor het begrip en het luisterend oor.
Rob vond het heerlijk om weer thuis te zijn en het viel in het begin ook niet meer om het nog even rustig aan te doen en dat moest hij eigenlijk vrij snel bekopen.
Ik ging maar even met de kinderen naar de kermis en John bleef met Rob thuis.
Nu maar even alles verwerken en Rob de tijd geven om te herstellen.
Eerst dit weekend door zien te komen en daarna zien we verder.
Ook iedereen bedankt voor de lieve kaartjes en reacties op de blog. Het doet je heel goed om alles te lezen.

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Hopelijk zijn jullie nu thuis en hopelijk gaat het allemaal goed. Loopt het stoma minder hard?
Wat een opname was het weer. Nu is het weer tijd voor elkaar.

Sterkte.
Liefs van ons

Anoniem zei

heerlijk! weer thuis! en nou maar hopen dat die vertrouwde omgeving Rob veel goed doet en dat jij, Gitte, ook weer wat rust krijgt. Niet meteen weer in de "alles-moet-klaar-en-op-orde"-mode schieten, maar ook lekker genieten van je gezin! groetjes en tot de volgende cappuccino in Eindhoven! Nanja