maandag 23 mei 2011

23-05 Heel rustig aan

Het was heerlijk om zaterdag weer thuis te zijn. Maar wat draait de wereld dan toch snel door. Niet de tijd om even bij te komen. Alles om je heen is echt gewoon doorgegaan terwijl voor jezelf de wereld een beetje heeft stilgestaan.
Alles moet ook weer meteen doorgaan, dat weet ik ook wel, maar een beetje rust zou niet verkeerd zijn.
Rob was na de terugreis weer helemaal moe en ging goed op de bank liggen. Ik ging met de kinderen even naar Nijnsel kermis en ondertussen kwam Stan thuis dat ze een toernooi hadden gewonnen. Zie je alles gaat gewoon door.
Die nacht was weinig slapen. Ik merkte dat ik emotioneel helemaal kapot zat en door al die medicatie kon je ook niet slapen. Zondagochtend moest Luuk alweer toernooivoetballen (1ste geworden en topscoorder) en Stan ging daar mee naar toe om mijn coachschap over te nemen. John ging met Gijs en Myrne naar de communie van een neefje (Teun nog proficiat!!)
en ik bleef alleen thuis met Rob en Wiese. Rob heeft idd nog veel verzorging nodig, maar het is ook wel weer lekker om dit helemaal zelf te doen, zonder dat er steeds iemand op je vingers meekijkt en om steeds toestemming te moeten vragen bij alles wat je normaal ook doet.Rob bleef vandaag heel rustig liggen. Dat zegt genoeg. We gingen maar even naar de kermis, maar na een paar ritjes in de draaimolen wilde hij zelf weer gaan liggen.
In de avond nog maar even gegaan en daarna sliep hij al heel snel.
Vandaag was eigenlijk niet anders. Rob ziet gewoon bleek en heeft een smal snoetje. Ook plast hij eigenlijk te weinig. Vanavond maar extra vocht aanzetten in de hoop dat het dan niet zijn ileostoma is dat harder gaat lopen.
Ik ben vandaag alweer begonnen met de was en de administratie. Net wat ik al schreef, alles gaat gewoon door.
Ik kon ook lekker doorwerken want Wiese was ook naar school en Rob sliep alweer.
Daarna even naar de kermis en in de avond moest ik toch weer coachen bij de F2
Die speelde tegen de F1 en al waren ze allemaal 1 of 2 jaar jonger, ze wonnen met 7-0. Heerlijk om weer even te coachen, gewoon even genieten. Daarna nog even over de kermis. Rob kwam veel klasgenootjes tegen en hij genoot volop om ze weer te zien. Je merkt dan ook dat Rob dat enorm mist, maar het is gewoon onmogelijk om Rob deze week naar school te doen. Het gaat gewoonweg nog niet. Ivo waarschuwde al dat Rob het rustig aan moest doen, maar als Rob zich beter voelt dan lukt dat niet. Maar het lukt veel te goed en dat zegt genoeg.

Geen opmerkingen: