De artsen kwamen langs en waren best tevreden. Rob lekker gewassen en daarna voor het eerst weer in de rolstoel en op naar school. Nou die rolstoel viel nog vies tegen. Je zag dat Rob pijn had, maar toch maar even doorzetten. En zo ging Rob naar school. Na een half uur ging ik kijk en ik zag eigenlijk meteen dat het wel genoeg was en de juffrouw beaamde dat. Dus maar terug naar de kamer. De morfine en de esketamine werden beide omlaag gezet. (morfine 5,0 mg)
Opa Pieter kwam ook gezellig langs en Rob genoot nog steeds. Ivo de Blaauw kwam onderwijl ook nog langs en ik kon hem zeggen dat het eigenlijk best goed ging. Ivo dacht dat Rob misschien eind van de week wel naar huis kon. De gastrostomie had wel wat pus uitgescheiden, maar dat kan nog geen kwaad.
Tja en net of je echt niet mag zeggen dat het goed gaat, want Rob kreeg kort erna heel veel pijn. Hij kon niet meer zitten en alleen maar liggen. Gelukkig viel hij snel in slaap.John en Wiese kwamen er na op visite en toen Rob wakker werd, was hij heel blij om hen te zien. Wel was het helemaal niet veel meer met Rob. Hij kon echt alleen nog maar liggen. Zitten deed hem echt te veel pijn. Rob was ineens niet echt geweldig meer. Zijn temp blijft ook af en toe verhoogd (37,7-38,2). Hij genoot van papa en Wiese maar het was even terug bij af.
Kortom het was een dag met 2 kanten. 's Morgens best goed, 's middags helemaal niks.
Rob staat hier op de foto met Charlotte. Een hele lieve verpleegkundige. Maar dat kun je wel zien aan de foto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten