maandag 21 februari 2011

21-02 Weekendje Barcelona, Rob terug in ziekenhuis

Ja dat weekendje is dus de reden dat ik niet zoveel heb geschreven. Eenmaal thuisgekomen uit het ziekenhuis had ik genoeg te doen en dit weekend ben ik dus met de 2 oudste Stan en Myrne naar Sabadell bij Barcelona geweest. We waren daar uitgenodigd door Rafa en Ana om daar het testrijden voor de Formule 1 te kijken. Voor het eerst sinds 5 en een half jaar een weekend weg zonder Rob. Eerlijk is eerlijk, ik vond het erg moeilijk zo vlak na zo'n lange ziekenhuisopname, maar ik vond het leuk om een keer alleen met mijn pubers op stap te gaan.
We vlogen donderdagavond richting Barcelona Reus. Ana en Rafa haalden ons op daar en we reden naar hun woonplaats Sabadell. Een mooie stad een 25 kilometer van Barcelona af. Het is een stad met nog van die smalle straten en wat ik vooral zo mooi vond, het was een enorm veilig stad, waar de kinderen nog op de pleinen speelden en waar je echt heerlijk kon wandelen zonder je zorgen te maken dat je portemonee gejat wordt.
Ana en Rafa wonen midden in het centrum in een mooi apartement. Spanjaarden eten altijd heel laat en dus kregen we nog een heerlijke maaltijd voor geschoteld.
De volgende morgen gingen we om 9 uur rijden, op naar de Formule 1 op het circuit van Catalunya. We hadden geluk, want alle grote coureurs waren aan het testrijden zoals Alonso, Schumacher, Vettel etc. Het was prachtig om te zien. Heerlijk weer was het ook 16-17 graden met een strak blauwe lucht. We konden het hele circuit rond wandelen en ook op de hoofdtribune om zo in de pitstraat te kijken. Maar wat een lawaai!!! We moesten regelmatig de oren dichtdoen.
Rond 13 uur gingen we weer richting Sabadell. Daar gingen we eten en even siesta houden want de eerste nacht hadden we niet veel geslapen. Daarna even wandelen in de stad en boodschappen doen. We kregen in de avond weer een heerlijke maaltijd. Ana en Rafa kunnen heerlijk koken. Helaas hadden Myrne en Stan ook wat last van de buik en konden helaas niet veel eten.
Zaterdag gingen we met de trein naar Barcelona naar Parc Guell. Het is een park ontworpen door Gaudi. Een prachtig park en we hadden weer prachtig weer. Er zijn daar huisjes met een mozaik dak en een prachtig plein met banken helemaal van mozaiek.
Daarna gingen we eten op plaza Catalunya waar mensen van de Camping waar wij altijd komen een restaurant hebben opgezet. Heerlijk eten kun je daar. Een heel mooi restaurant met de heerlijkste broodjes. Echt jammer dat Stan zich een beetje beroerd voelde maar daar kon hij ook niks aan doen.
Daarna weer met de trein naar Sabadell. Stan en Myrne en Rafa gingen even slapen en Ana en ik gingen winkelen. Ja we kwamen met 2 koffers, maar we gaan er met 3 naar huis. Ik had leuke kleren voor de kinderen gekocht.
Daarna gingen Rafa, Ana en ik eten. Helaas moesten Myrne en Stan het doen met wat soepstengels. Maar ze waren al wat opgeknapt. Thuis bleek het ook een ziekenboeg want Gijs was al 2 dagen ziek en Rob begon ook ziek te worden.
De laatste dag brak alweer aan. Al vlug bleek dat Rob heel erg ziek aan het worden was en ik vreesde al het ergste. We gingen nog even een wandeling maken in de stad en rond 13 uur gingen we naar het vliegveld van Girona. Onderweg kreeg ik een telefoontje dat John met Rob naar de huisartsenpost was gegaan, en eigenlijk wilde ze hem naar huis sturen, maar John vertrouwde het niet en besloot om naar de SEH te rijden in Nijmegen.
Ondertussen vlogen wij naar Eindhoven. We hadden op het vliegveld nog wat gegeten en gelukkig waren Stan en Myrne weer de oude.
Op het vliegveld aangekomen wachtte Annie en Rien ons op en brachten ons naar huis.
Daar aangekomen was het snel Gijs en Luuk knuffelen en Wiese even een kus want zij sliep al en spullen pakken en naar Nijmegen.
Daar bleek maar weer een dat Rob inschatten een vak apart is. Ze vonden namelijk dat Rob helemaal niet ziek was en wilde eigenlijk dat John met hem naar huis ging, want alles lag vol, maar John vertrouwde het niet en zei gelukkig dat hij het daar niet mee eens was. Het stoma gutste werkelijk en er bleef niks binnen. Uiteindelijk werd Rob opgenomen. Onderweg hoorde ik al aan de telefoon dat Rob enorme pijn had, maar John werd helaas niet helemaal serieus genomen. Ook de sonde had Rob uitgespuugd.
Aangekomen in Nijmegen zag ik wel dat Rob was uitgedroogd en er bleek zelfs bloed bij de urine te zitten. De kinderarts was gebeld maar die was druk. Ik zei vriendelijk doch dringend dat Rob toch echt een kinderarts nodig had. Het kind barstte van de pijn en hij kreeg niet alle medicatie die hij normaal altijd had. John en ik brachten samen een nieuwe sonde in. Oeps ik geloof dat ik een beetje uit mijn vel ben gesprongen, maar ik vond het ook zo erg dat ze John niet echt serieus namen terwijl hij juist heel goed had gehandeld. De verpleegkundige bleef namelijk herhalen dat ze Rob niet ziek vond en dat kon ze eigenlijk niet goed inschatten, want Rob is nu eenmaal geen standaard patient en veel dingen zijn moeilijk vast te stellen. Toen er uiteindelijk een kinderarts langskwam was ik weer rustig en ik vertelde dat ik heel teleurgesteld was in de gang van zaken, maar dat zij er ook niks aan kon doen. Gelukkig was zij zoals ik eigenlijk gewend was wel heel vriendelijk en ze luisterde heel goed naar het verhaal.
Ook zij zag dat Rob aan het uitdrogen was en besloten werd om nu paracetamol via IV te geven en een bolus aan vocht. EINDELIJK! En nu waren we weer op het goede spoor.
Helaas ligt Rob ook niet op de vuurtoren anders was het vast niet zo ver gekomen, dat je weer moet vechten voor je kind...
Deze morgen is Rob een beetje bekomen. Het vocht heeft hem goed gedaan. Wel heeft hij nog een paar keer gespuugd en zijn stoma loopt nog erg door.
Hij was alweer ruim een halve kilo kwijt. Ik had het gisteravond wel eens willen weten, want toen zag hij er nog meer ingevallen uit.
Nu maar hopen dat hij snel weer wat binnenhoudt en zijn stoma snel minder gaat produceren. Ik vind het ook erg voor Gijs, Luuk en Wiese. Mama was nog maar een paar dagen thuis en nu alweer weg. Ik heb ze amper gezien en moest alweer weg. Het was leuk een weekendje weg, maar voorlopig niet meer.
De foto's zet ik er later wel op, want we hebben wel prachtige foto's van dit weekend.

1 opmerking:

esther de rijke zei

Het is je ook nauwelijks gegund!! Gelukkig pakkenze jullie dit bijzondere weekendje niet meer af, Fijn even kunnen genieten, maar vanaf dat ene telefoontje zul je er met je gedachte niet meeer bij zijn geweest, Fijn dat je met de groten hebt kunnen genieten. Nu maar hopen dat Rob weer snel opknapt en dat jullie weer naar huis kunnen (en nu voor een iets langere periode). Mooi hè, dat gaudi-deel in barcelona?! Dat hebben jullie vast weer gehad. en dan ook nog met een echt lente-weertje erbij. ik ben bijna jaloers. Onze tijd komt ook vast wel weer. Eerst maar eens afmaken waar we mee bezig zijn en dan richten we ons op de zomer.
Sterkte
Lfs
Esther en co