dinsdag 1 februari 2011

01-02 knuffelhonden, wisselende dag

De morgen begon moeilijk vandaag. Niet voor Rob, maar meer voor mij. Gewoon een complete off-day! Hoewel dat Rob eigenlijk ook niet echt super in zijn vel zit. Hij is snel boos en snel verdrietig momenteel. Voor mij is gewoon het grote probleem dat het niet helemaal duidelijk is wat nu het juiste beleid is en ondertussen moeten we in het ziekenhuis blijven. Hopelijk komt er morgen snel meer duidelijkheid.Gelukkig kon Rob alweer snel worden afgeleid door de knuffelhonden en je ziet hem dan helemaal genieten. Het is zo fantastisch dat er mensen zijn die dit voor zieke kinderen doen. Deze mensen hebben een website nl. www.doedelteam.nl. Ze doen het allemaal belangeloos en Rob heeft er echt van genoten.
Toch merkte eigenlijk iedereen dat Rob niet echt happy is momenteel. Toen de school op de skype zat kon hij er eigenlijk niet naar kijken. Hij mist iedereen verschrikkelijk en wil echt naar huis. Helaas kan ik niet zeggen wanneer. Ja de antibiotica is 14 februari klaar, dus dat is sowieso een einddatum, maar dat is nog 13 dagen.
Rob werd vandaag nog 2 keer geprikt en vanavond bleek dat er 1 niet goed geprikt is en dat moet dus morgen over.
Om 14 uur ging Rob naar de speelkamer met Jesse en zijn buurvrouw Aja (13)en ze hebben heerlijk gespeeld. Rob vindt het fantastisch om met andere kinderen te spelen.
Na het spelen ging ik nog even met hem een potje tafelvoetbal spelen. En ineens was het helemaal op met Rob. Ik heb hem in bed gelegd met een video van Toystory. Eigenlijk heeft Rob daarna niets meer gedaan als alleen maar gelegen. Helemaal uitgeteld. Even in zijn eigen wereldje. Ook toen papa met de kinderen er waren deed Rob niet veel. Ik ben even met de kinderen beneden gaan eten en dat was heel leuk. Wel is Rob nog even in de rolstoel mee geweest om ze beneden uit te zwaaien, en weer moest Rob enorm huilen. Daarna had hij ook nog hoofdpijn dus nog extra paracetamol.
Het is moeilijk om zolang in het ziekenhuis te zijn. Maar hopelijk komt er morgen snel duidelijkheid over wel of niet naar huis. Morgen wel weer genieten van de cliniclowns en hopelijk weer een grote glimlach.

1 opmerking:

Anoniem zei

Hoi lieverds,
Wat is het zwaar, zo'n lange tijd in het ziekenhuis. Helemaal niet gek hoor dat de moed je dan wel eens in de schoenen zakt. Helemaal wanneer ze de indruk geven dat je snel (met infuus) naar huis kunt en dat verder geen gevolg krijgt..

Fijn dat de knuffelhonden en de cliniclowns even wat afleiding geven.


Hou vol.
Liefs en dikke knuffel van ons.