28-10 Eindelijk geslapen

De tramadol doet zijn werk weer. Eindelijk hebben we kunnen slapen. En daar knapt een mens van op. We begonnen de dag met een lekker ontbijtje. Daarna was de verzorging aan de beurt, maar net toen ik die wilde beginnen stond dr. Aronson aan het bed. Morgen mogen we naar huis. JOEPIE. Maar eerst Rob nog mobiliseren. Hij benadrukte nogmaals dat we de tramal echt moesten gaan afbouwen. Ja dat weet ik ook wel, maar dat doe ik thuis wel. En dan moet het natuurlijk ook wel gaan. Ik overleg maandag wel met René Wijnen want dan heb ik een telefonisch consult met hem.

De verzorging ging prima. Alles verschoond. Rob heeft ook even in de rolstoel gezeten en dat hield hij ongeveer 10 minuten vol. Kortom het begin is gemaakt. Marieke en Lisa kwamen nog op visite. Rob vond het leuk en ging met Lisa plaatjes plakken. Even zitten maar ook af en toe liggen. En mama even gezellig bijgeklets onder het genot van een kopje koffie.

Vanmiddag was de brandweer uit Nijmegen op het plein. Dus John was met Gijs, Luuk en Wiese hierheen gekomen en zo gingen we met z'n allen daar naar toe. Op het plein kregen ze wat uitleg en 1 persoon werd door de kinderen helemaal aangekleed als brandweerman. Ook kregen de kinderen een hele mooie beer. Helaas was het voor Rob toen genoeg geweest, want de kinderen mochten ook even met brandweerauto meerijden. En dat vond Gijs helemaal geweldig! Een rondje met de brandweer mee. Zo kom je de dag wel door en lijkt het een beetje vakantie.

Nu is het 18 uur. Rob is moe en heeft pijn. Snel maar de medicijnen. Ik ben benieuwd hoe we hem morgen thuis krijgen, want lang zitten gaat echt niet, maar ja. De dag was leuk en dat telt.