25-10 Een nacht vol pijn en koorts

Potverdorie ik wilde dat ik een keer iets anders kon melden. Zo wordt de weblog er ook niet vrolijker op, maar helaas. De hele nacht kreeg Rob krampen. Het was huilen, slapen, huilen slapen. Zijn darmen beginnen weer te werken en dat doet pijn. Besloten werd om een extra bolus morfine te geven, maar dat hielp ook maar even. Rond 6 uur begon hij zelfs te spugen. Van de pijn of van een te volle buik ik, weet het niet. Ik was blij dat die klok dus verzet werd, kon ik tussen de bedrijven door nog net iets meer slaap meepakken.
Rond half 8 was het helemaal gedaan. Rob wilde eten en drinken, maar dat mag dus niet. Er kwam een hele lieve verpleegkundige en we gingen Rob lekker verzorgen. Het stomazakje weer vervangen. Een lekker schoon shirt en bed. Zij maakte een constructie van allerlei kussens om Rob iets rechter op te krijgen. Nu ligt hij dus al een koning in bed (zie foto). En met PSV shirt aan, want het is vandaag NEC-PSV. Vlakbij dus. En daar gaat papa met Stan, Gijs en Luuk naar toe. Ze zijn dan heel dichtbij, maar ook weer verweg, want je kunt er niet naar toe. Dat PSV dan maar wel wint...
Rond 12 uur kwam Dr. Aronson aan het bed. Rob lag lekker te slapen. Hij zei dat we echt moesten afwachten. Rob herstelt gewoon erg langzaam. Waarschijnlijk is hij te vlug gaan eten en daardoor heeft hij nu te veel pijn. We gaan toch proberen morfine af te bouwen. Zijn darmen werken inmiddels wel, want er komt wel lucht uit het stoma.
Hij vroeg hoe ik Rob nu vond. Ik zei dat hij er wel rustig bij lag, maar dat ik vond dat hij niet lekker was.
En dat ik weer gelijk had blijkt nu dus 38,5. Er kwam een kinderarts langs. Nu weer bloedafnemen en urine sediment. Arm manneke.
17.15 Het bloed liet niks zien gelukkig. Er kwam wel gezellig visite. Opa Rien de Bakker, Tante Annet, Ome Jeroen en Myrne en Wiese. In het begin had Rob het nog hard te halen en wilde hij liever slapen, maar gelukkig werd het langzaam beter. Toen ik met Myrne en Wiese naar voren liep kwam ik Tante Rosanne, Ome Arjen en Luna nog tegen. Dus eerst even nog wat eten voor mijzelf gekocht en weer terug naar Rob. Rob vond het wel even gezellig en had nog een paar tellen praatjes voor 10, maar daarna was het op.
Nu is het weer rustig. Myrne had het moeilijk met afscheid nemen en dus mama ook.
Het stoma lijkt definitief te gaan werken. Maar het is nog maar het begin.
De kinderarts kwam nog langs en vertelde nogmaals dat het bloed goed was. Het zal dus wel een virusje zijn. Mocht de koorts nog verder stijgen, toch weer aan de bel trekken. Rob blijft nog steeds krampen houden. En heel de dag niks eten of drinken.... Nu is het half 8 en Rob is lekker in slaap gevallen. Volgens mij is de koorts aan het zakken. Ik ben benieuwd of hij morgen weer wel iets mag hebben. In ieder geval niet naar huis toe. En dat was eigenlijk de verwachting.
En de uitslag NEC-PSV 0-4. De 4 mannen hebben vast genoten in de Goffert.