21-10 De dag van OK 15

Om 6 uur werd Rob wakker van pijn. Pijn onder in de buik. Dus snel tramadol en tegretol. Helaas ging Rob niet meer slapen, dus was het vroeg dag.
Om half 8 ging ik Rob verschonen en katheteriseren. Spoelen zouden ze op de OK doen dus dat scheelt weer.
Het infuus werd aangesloten en de OK kleren gingen aan. Om 9.15 gingen we op pad. Masja en de verpleegkundige gingen mee. Masja nam veel foto's om zo Rob achteraf te kunnen laten zien hoe het allemaal gegaan is en om zo alles beter te kunnen verwerken. En om zo de volgende operaties makkelijker te maken.
Masja en ik kleedde ons ook om en we maakte nog wat foto's van ons samen tot hilariteit van Rob. Gelukkig kon hij er nog om lachen. Maar toe de eerste deur naar de OK ruimte open ging, verging het lachen hem en rolde de tranen over zijn wangen. Helaas moesten we nog even wachten, en dus lieten we Rob de foto's maar even zien en dat doorbrak zijn verdriet even. Gelukkig kwam snel daarna de anaestesist (dr. Thielens) en reden we naar de OK. Daar kwamen de tranen weer. Maar snel werd het slaapmiddel op zijn infuus gezet en Rob sliep al vlug. Ik mocht hem op de operatietafel leggen.
Op de gang besprak ik met Luc Thielens nog de pijnbestrijding omdat René Wijnen toch nog wil dilateren. De anaestesist gaat nu proberen om een epidurale te zetten. (ruggeprik).
Dit is beter dan morfine. Nu dus wachten. Ongeveer 2 uur. (zucht) 11.35 John is gelukkig net aangekomen als René Wijnen naar buiten komt. Hij vertelde dat het goed verlopen is. Gelukkig vielen de verklevingen mee en kon hij vrij gemakkelijk het stoma aanleggen. Ook heeft hij nog verder gekeken. Het stuk dat gedilateerd moest worden voelde inderdaad weer stugger aan en dat heeft hij dus weer opgerekt.

Meteen daarna mocht ik naar Rob toe. Hij sliep nog heerlijk. Als hij even bijkwam dan gaf hij pijn aan en de epiduraal werd aangesloten. De anastesist vertelde dat hij hoopte dat dit hem de eerste dagen doorhielp. Ook vertelde hij dat bij volgende ok's we hem weer moesten inseinen, zodat hij de anaestesie kon doen. Dus Rob heeft nu een privé anaestesioloog. Wat een privilege.

Na een uurtje op de verkoever mochten we naar de afdeling. Papa was er ook. En daarvoor deed Rob even zijn ogen open. Wel gaf hij nog pijn aan. Maar gelukkig ging Rob meteen weer slapen. Nu tot rust laten komen en niet te veel doen. De 2 foto's zijn van na de OK. Op de tweede foto zie je iets van het stoma. Er zit nu een zakje op geplakt.

17 uur Ze hebben net een epidurale bolus gegeven (extra doses in 1 keer). Rob had nog te veel pijn. Hij slaapt veel vandaag. Maar dat is alleen maar goed. Lekker laten rusten...

21.45 Rob heeft een beetje ranja gedronken en is een tijdje wakker geweest. Hij wil wel de hele tijd naar huis, hij mist zijn vrienden zegt hij dan (broers en zussen). Maar helaas zal dat nog niet mogelijk zijn de eerste paar dagen. Rob ging wat televisie kijken. Hij ligt lekker rustig in bed en beweegt niks. Rond 20.15 viel hij lekker in slaap. Dat laatste zal ik zo ook maar gaan doen. Zo'n dag blijft inerverend. Veel slapen zal het wel niet worden, want er moet regelmatig iets verwisseld worden. Augmentin, perfalgan, het middel in de epiduraal. Maar ja. Houdt een mens bezig. Welterusten.