23-10 Stoma voor eerst verwisseld

Rond 1 uur afgelopen nacht werd Rob toch weer even met pijn wakker. Gelukkig kreeg hij kort erna zijn perfalgan en ging hij toch weer slapen. Om 6.45 was ons manneke definitief wakker. In ieder geval wakkerder dan mama, want hij had volop praatjes.
Om 8.30 kwam Marlaine langs om zijn stoma te verzorgen. Het is nog erg gezwollen en zodoende moeten we een plak met zakje plakken die eigenlijk nog veel te groot is. Maar binnen 4-6 weken moet die zwelling zijn afgenomen. Zijn wondje op de billen is niet goed en ook daar moet weer aandacht aan worden besteed.
Rob wilde erna niet erg eten en was super chagrijnig. Logisch zou ik ook zijn na al dat gesodemieter. Ik vond de verzorging zo op het eerste gezicht nog wel te doen, maar ja nu heb ik het nog niet zelf gedaan.
Het pijnteam kwam weer langs en de epiduraal werd eruit gehaald. Ze hebben het vermoeden dat die toch niet optimaal werkt. De morfine blijft op 1,5 ml/h staan.
De verpleegkundige en ik gingen Rob wassen en omdat hij eigenlijk niet de hele tijd op zijn rug moeten leggen, legde we hem op zijn zij. Maar dat was helemaal foute boel. Rob gaf dezelfde pijn aan als bij het spoelen. Maar eigenlijk kan dat niet. Op een gegeven moment was het zo erg dat we besloten hebben om hem toch maar weer op zijn rug te leggen. Meteen was de pijn over.
Helaas kwam de pijn ook af en toe terug als Rob op zijn rug lag. René zou vandaag alsnog even langskomen. Liesbeth de pm'er ging lekker met Rob spelen om zo hem even af te leiden. Maar helaas was dat spelen van korte duur. De pijn blijft steeds terug komen.
Wel was er nog een verrassing. Juffrouw Truus en juffrouw Dionne uit zijn kleuterklas kwamen nog even langs. De kinderen hadden een hele mooie slinger gemaakt en ook kreeg Rob nog een heel leuk cadeautje. Het leidde hem eningszins af maar de pijn bleef. Rob en ik vonden het reuze lief dat ze zomaar even langskwamen. Dank je wel. Heel attent.
Het is nu 15.30 en we zitten nog steeds te wachten op René Wijnen. Tja...
19 uur. René blijkt weg te zijn. Verdorie en ondertussen heeft Rob nog pijnaanvallen. Ik heb zelf maar gevoeld en voelde duidelijk een vernauwing en nog ontlasting zitten. Gelukkig kreeg ik wel een sms dat René Wijnen nog zou bellen. Dadelijk komt de professor nog langs want ze vinden het allemaal vervelend. Oké daarop wachten dus. Arme Rob en het is al zo laat en hij is helemaal moe.
Ik probeer nog positief te eindigen, maar dat valt niet mee nu. Daarom bedankt voor de reacties op de site en bedankt voor de leuke kaartjes van de kinderen uit Nijnsel. Het helpt ons zeker.
22 uur. René Wijnen heeft me inderdaad nog gebeld. Het leek hem verstandig dat we alsnog gingen spoelen om zo alles eruit te krijgen. Dus dat maar gedaan. Wel rectaal gespoeld wel te verstaan. Ik heb Rob ook nog gedilateerd. Het heeft hem veel pijn gekost, maar nu gaat het wat beter.
Dr. Arondson kwam om 21.30 nog langs en zag dat Rob lekker sliep. Ook bood hij zijn excuses aan. Ach het is niet nodig. Iedereen werkt zich uit de naad hier. Ik begrijp het wel, maar toch is het soms wel frustrerend.
Ik ga nu ook maar slapen, want zo'n dag sloopt redelijk. Slaap lekker allemaal