Rob had een beetje een onrustige nacht. Om 5 uur was hij al wakker door pijn in zijn knie. Toch maar even zijn benen omhoog gelegd, ondanks dat zijn gips dan boven strakker tegen zijn buik zit.
Maar van slapen kwam helaas niks meer van. Gelukkig beginnen de kinderprogramma's al om half 7 en kon ik lekker nog even een half uurtje wegdutten.
Om 8 uur stond de orthopeed al aan het bed van Rob. Vandaag een afspraak op de gipskamer voor het gips boven, en een afspraak maken met de plastische chirurg voor zijn wondje op z'n billen.
Het stoma verzorgen was weer een heel karwei, maar het was gelukt. Het bed verschonen moet ook steeds met 3-en en zo blijf je bezig.
Liesbeth kwam lekker even met Rob spelen en zo kon ik lekker even naar voren lopen en alvast een broodje kopen voor tussen de middag.
De plastische chirurg kwam rond 12 uur en bekeek zijn wondje. Dit houdt in. De verpleegkundige (Wil) en ik tillen Rob en de chirurg moet er helemaal onder gaan liggen ongeveer om te kijken. Net als bij auto's!!! hahahhaha. Ze maakte nog een foto van het wondje en ze gaat overleggen in het team wat te doen.
Daarna mochten we naar de gipskamer. Daar werd het gips boven bij zijn buik iets losser gemaakt en het luikje iets groter gemaakt, zodat ik beter bij het stoma kan.
Terug op de kamer, konden we even spelen. Ik had ook een gesprek met maatschappelijk werk over onze woning. Die moet aangepast worden, maar aangezien er nog steeds veel te veel geld bij moet kan dit gewoon niet. Ook zij vond het absurd. We gaan nu op zoek naar fondsen. Hoe erg ik dit ook vind, want het voelt als bedelen, maar we hebben nu eenmaal geen keus meer. Er moet een lift komen en de badkamer moet worden aangepast, net als zijn slaapkamer, zodat Rob straks in een rolstoel naar bed kan.
Ook werd Cincinnati nog besproken. Ze heeft een mail naar haar collega's daar gestuurd en ik weet nu dat ik bij aankomst eerst in een hotel ga en dat we daar na ongeveer 2 dagen worden opgenomen. Die 2 dagen zijn bedoeld ter voorbereiding.
Er is ook afgesproken dat de invoice en andere benodigde papieren nu naar mij worden gemaild, zodat ik die zsm naar het VGZ kan sturen.
Bij terugkomst was juffrouw Truus haar man bij het bed van Rob. Rob vond het fantastisch!!! Lekker even bijkletsen over school!! Bedankt Truus, heel lief!!
Wil kwam ondertussen met nieuws dat we sowieso tot maandag moesten blijven. Dit ivm het nog steeds koude voetje en zijn wondje. De refill is dus nog niet goed.
Ivo de Blaauw kwam ook nog even en beloofd Marc Levitt nog te mailen dat alles naar mij toe kan.
Ondertussen heb ik dit ook zelf gedaan en hij antwoordde dat hij er mee bezig is.
Komt goed dus.
Helaas wilde Rob niet veel eten en toen was er iemand zo superaardig om frietjes voor Rob te regelen die hij smakelijk opat!!!
Ard kwam nog met Stan en Gijs op visite en Rob was na een redelijk chagrijnige middag ( dit kwam doordat Rob achteraf heel bang was geweest dat ze op de gipskamer moesten zagen en ik daardoor de volle laag over me heen kreeg) weer helemaal vrolijk.
Om 20 uur gingen ze weer naar huis en Rob viel als een blok in slaap...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten