Gisteravond werden we blij verrast met een bezoekje van Ellen en haar man. Ellen werkt bij en werd door Rob uitgebreid geknuffeld. Het was echt een verrassing. Super leuk bedankt!!
Na al de medicijnen (perfalgan, morfine, tegretol, diclofenac en buscopam) moet Rob wel in slaap vallen. En dat gebeurde dan ook. Rob sliep de hele nacht door. Of ik heb hem niet gehoord dat kan ook... Vanmorgen moest hij spugen. En even later nog een keer. Maar dat zal toch overgaan toch????
Opzich leek het de rest van de ochtend beter te gaan. Op het moment dat Rob wat rechter op zat en gezellig met Masja aan het spelen was ging het weer mis. Transpireren en bleek wegtrekken. Maar weer snel neerleggen. Gelukkig kwamen Anne, Tante Joke en Jan op dat moment Rob met een bezoekje verblijden. Zo kon Rob toch weer even genieten. Bedankt het was gezellig.
Het brood ging er weer goed in. Peggy kwam nog even wat spulletjes brengen voor de verzorging van Rob. Papa en Wiese kwamen ook nog langs. Ik ging gezellig met Wiese even winkelen in en klein winkelcemtrumpje.
Rob was eigenlijk de rest van de middag weer niet lekker. René Wijnen kwam ook nog langs. Hij twijfelde aan het feit dat het vocht de pijn veroorzaakte. (slik) Morgen even de echo afwachten. Rob heeft echt de tijd nodig. Geduld dus...
Helaas moest Rob na het avond eten weer spugen. Balen. Jeetje het wordt een lange adem zo.
Zo komt John nog even met de kinderen. Misschien doet hem dat weer even goed.
En inderdaad. Toen de kinderen kwamen kwam er een grote lach op het gezicht van Rob. Want zijn vrienden waren er weer! Om de gekke fratsen van Wiese moest Rob helemaal lachen. Even weer met z'n allen samen. Heerlijk is dat.
Nu is het 21 uur. Rob slaapt heerlijk. Morgen een echo. Ben benieuwd.
2 opmerkingen:
Uiteraard gaat dat over..!!??!!
Of moet ik zeggen, niet zo gek dat hij moet spugen met al die medicijnen..??
Zit er nu al al iets vooruit gang in of... blijft het klungelen... Meer als de andere keren of net zo langzaam....??
Ik hoop dat er in elk geval duidelijkheid komt over de pijn in de buik en de anuskrampen.. waarom en blijvend of niet...
Stiekem hoop ik op een wonder en dat hij na vandaag gewoon heerlijk gaat herstellen..... maar... ik vrees stiekem dat het spugen nog wel een staartje krijgt..
*knuf*
En hoe is het?????
We horen het wel, soms wel wat zenuwachtig als ik dan je 'kop' lees... en dan heel snel lezen, we wachten rustig af.
Ja, een wonder,...wat Natasja zei... we bidden er hier elke dag voor. Hopelijk is de dag goed verlopen, we lezen het straks of morgen wel! Liefs Elvira&Jense
Vader in de hemel, sla Uw armen om Rob heen, om zijn vader, om zijn moeder om zijn broers en om zijn zussen, geef ze kracht en gezondheid, en alles wat ze nodig hebben, U weet wat dat is. Amen.
Een reactie posten