woensdag 9 december 2009

9-12 Dag 17: Rustig aan

Het gaat allemaal heel langzaam vooruit. Het ene moment lijkt de ontlasting wat in te dikken, het andere moment is het weer te dun.
Het imodium gaat in dosering omhoog. Rob en ik zijn vandaag weer even lekker gaan wandelen. De kerstbomen wezen bekijken, die elk jaar weer schitterend zijn hier in het ziekenhuis.
Rob was het wel een beetje heel erg beu hier. Dus sms-te hij Stefan Toonen. Stefan was zo aardig om daarom 's middags langs te komen.
Rob bloeide weer helemaal op. Hij kreeg praatjes en ging weer spelen. En we gingen nog even wandelen. Hup in de rolstoel en infuuspaal mee. Zo zijn we de middag echt gezellig doorgekomen. Stefan weer bedankt!! Geweldig.
René Wijnen kwam nog langs en zei echt dat we moesten wachten tot de ontlasting zo goed gaat dat het infuus eraf mag. Vrijdag hebben de artsen een MDO. Ik ben benieuwd wat daaruit komt. Vrijdag komt hij ook weer langs.
De hoeveelheid medicatie die Rob inmiddels krijgt is gigantisch, maar het lijkt nu te gaan werken. Zijn ontlasting dikt iets in, maar dat hebben we al vaker gehad. Dus voorzichtig met optimisme.
Natasja, de moeder van Kay, die hier ook maanden hebben gelegen, kwam vanavond met een heerlijke bak pinda's op visite. We hebben lekker bijgekletst en de avond was heel gezellig.
Nu is het alweer bedtijd, en hopen op een goede nachtrust. haha

1 opmerking:

Anoniem zei

Hoi lieverds,
Ik vond het fijn om jullie gisteren weer even te hebben gezien. Wat een lange adem moeten jullie hebben, pfff..
Ik kreeg vandaag de vraag van Ivo de Blaauw om bij het symposium in januari aanwezig te zijn. Daar waar Dr. Lewitt gaat vertellen enzo. Ik heb graag ingestemd, ik ben inmiddel wel benieuwd naar die man. En als hij weet dat ik er ben, komt hij zeker over uit Amerika en kan hij meteen naar Rob kijken, haha..
Ach, we maken er maar een geintje van, wat moeten we anders..

Hou weer vol daar, we denken veel aan jullie.