Zie je wel dat je niet mag schrijven dat het iets beter gaat. Vanaf gisteravond 22 uur heeft Rob veel pijn in de buik. Het was huilen en af en toe een schreeuw. Gelukkig kon Rob tussendoor toch slapen. En ondanks de pijn had de verpleegkundige besloten om de morfine op 1 te zetten, zonder dat ik het wist. Dus toen ik vanmorgen wakker werd en dat zag stond de verbazing in mijn ogen af te lezen. Rob bleef pijn houden en was niet lekker. Annelies vond het ook niks en zette de morfine terug op 1.5.
Maar Rob is niet lekker vandaag. Er kunnen niet veel lachjes af en ligt er erg suf bij. Soms probeert hij het wel, maar dat is dan maar echt voor even.
Het verzorgen was vrij pijnlijk. En het was een heel werk. Gisteravond moesten we zijn bed al verschonen door de lekkende malone. Vanmorgen ook weer, omdat het zakje niet helemaal goed geplakt zat.
René Wijnen kwam ook nog even langs. Als morgen de pijn rechtsonder in zijn buik blijft, dan wil hij een echo. De malone lekt waarschijnlijk omdat het ileostoma zo hard loopt en dat er daardoor af en toe nog iets naar de dikke darm doorschiet. Een andere verklaring kon hij niet bedenken.
Morfine mag niet naar beneden nu.
Tja rustig aan dus.
John kwam nog gezellig even met Myrne, Gijs, Luuk en Wiese. Ik ging lekker even met ze een broodje eten. En nog even in de speelkamer.
Nu is het 15.30. Zijn vochtbalans blijft moeilijk op peil. Hij plast te weining. En vanmorgen hadden ze al bloedgeprikt (vingerprik), maar dat moet over omdat het was gestold. Grom, grom. Dat moet dus vanavond. En alsof het al niet genoeg was, is zijn urinekatheter dicht gaan zitten. Ik had er al de hele dag mijn twijfels over. De kinderarts had helaas geen tijd, dus moest ik het zelf doen. Hups steriele handschoenen aan. Steriel mogelijk werken. Nu nog salaris....
Eindelijk was er vandaag ook een lichtpuntje voor Rob. Zijn grote vriendin Lotte kwam langs. Sven haar vriend was er ookbij. Ach die werkt Rob nog wel weg, zodat hij Lotte voor zichzelf heeft (geintje Sven). Lotte mocht ook even assisteren tijdens het bloedprikken, dus dat ging ook veel makkelijker.
Na de visite viel Rob als een blok in slaap.
1 opmerking:
Gaat wel lekker hé (not)? Zou het niet kunnen komen dat de morfine weer wordt afgebouwd de extra pijn in de buik? Daar had Kay heel erg last van, van de darmen als de morfine minder werd. Echt ook tot gillens toe en zelfs verhoging van het minderen van de morfine. Aangezien Kay ook rare dingen laat zien... moet ik gelijk aan Rob denken die ook niet "standaard" reageert.
Sterkte...
Een reactie posten