Gisteren was weer zo'n dagje. Rob was voor de middag naar school geweest. 2 uur wel te verstaan. Uit school bleek zijn malone enorm gelekt. Dus weer alles vervangen. Met de nodige pijn, en huilbuien. Daarna lekker uitrusten op de bank. 's Middags weer 2 uur naar school, dit omdat er een gymleraar van de mythylschool kwam om de gymlessen mee op te zetten. De juffrouws gaan fantastisch met Rob om. Er komt regelmatig iemand om hen te ondersteunen, en dat scheelt veel.
Maar ik dwaal af. Ik had ondertussen naar René Wijnen gesms't of het toch misschien verstandig was om te spoelen, omdat zijn malone zo lekte. Ik kreeg als antwoord, Probeer maar. Dus om 16 uur aan het spoelen met de nodige drama. Ik was het helemaal zat. De 2de keer pijn die dag.
Vandaag begon weer met alles verschonen omdat alles weer was doorgelekt. En na 3 uur school hetzelfde liedje. Ik sms'te maar weer wat nu te doen. Vanavond belde René mij op. Even uitleg over hoe het met Rob ging, want het is niet veel ondanks alles wat we erin stoppen. Oké er zijn momenten dat hij zich goed voelt. Maar veel bewegen doet hij niet. Ik vroeg of we misschien het stoma op de verkeerde plaats hadden gezet, of we het niet voor het malone hadden moeten plaatsen.. René antwoorde:"Dat is nou net waar ik ook aan zat te denken." Hij vroeg of ik mijn eigen verhaal aan Marc Levitt wilde sturen. Dus alles in mijn eigen woorden. Maar hij wil wel eerst de mail lezen en René stuurt hem dan door.
Het gaat dus om een ileostoma in dit geval. Even in choque. Maar in mijn beste engels alles verwoord. En nu wachten. Het kan laat worden. Maar de spanning is giga.
12-11 Krijg net een sms van René. Hij belt morgen weer. Zucht weer wachten.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten