07/05 toch andere antibiotica

Rob knapte na de eerste 24 uur van giften augmentin IV gelukkig toch wat op. Wel bleef hij in het begin erg moe. Zaterdag bleef hij redelijk rustig liggen maar ik had hem een week eerder beloofd om mee naar PSV-NAC te mogen. Zo vlak voor de operatie nog een leuk uitje is wel iets wat nodig is.

niet voorover vallen

Gelukkig was hij wel koortsvrij en dus toch maar op naar Eindhoven die avond. Infuuspomp en TPV pomp konden in een tas mee en dan maar weer de beenspieren trainen met Rob op de rug de trappen omhoog. Maar Rob genoot volop en altijd als hij er is dan wint PSV. Stan had via Freo ook nog twee kaartjes gewonnen, dus zo konden Gijs, Luuk, Stan en Manouk genieten van een mooie rustige avond.
Zondag bleef Rob wel erg rustig op de bank liggen. We keken sowieso erg uit naar de late avond omdat Myrne weer thuis kwam uit Palencia van een week maatschappelijk stage lopen op een school.
Ze had zo enorm genoten en die familie is zo lief voor haar geweest!!
De nachten waren weer kort door antibioticagiften en het werk gaat steeds door. Vrijdag en maandag stonden weer in het teken van texen. En hoe doe je dat met een kind aan een infuuspaal. Juist de infuuspaal in de auto, als een carnavalsstoet twee pompen en twee infuuszakken dragen en Rob op de rug naar de auto brengen, zakken en infuuspompen weer aan de paal maken en rijden maar. Stan als ambulancier en ik als verpleegkundige er langs. En in Dinther het omgekeerde ritueel. Het was een komisch gezicht, maar Rob kon bij ons pap ook lekker op de bank liggen en ik stond gewoon stand-by.
En zo konden we flink aan de slag. Drie slaapkamers boven helemaal getext. En het resultaat was naar tevredenheid. Stan en Myrne hebben heel hard meegeholpen en ook Wiese kon al een aardig handje meehelpen.
En zo komt onze verhuizing ook dichterbij. Op naar vrijheid voor Rob. Ja 15 kilometer verderop, maar het is zoals het is en het huis is gewoon super. Ja nog veel te regelen en we hopen dat we er kunnen blijven wonen straks en toch niet terug hoeven naar het huis boven de bakkerij. We zijn er nu klaar voor. Maar er is nog zoveel te regelen. En al dat extra werk wat je erbij hebt is veel, maar ja. Gelukkig nog jong dus we gaan door.
Dinsdagavond kwam wel een mail van de huisarts dat de bacterie die gevonden was (enterobacter cloacae) niet zo gevoelig is voor augmentin IV. Snel maar een mail naar de kinderarts maar die bleek afwezig.
Gelukkig belde een andere kinderarts vandaag op. Hij vertelde dat het nu toch verstandig was om over te stappen naar ciproxin. Ook al lijkt Rob opgeknapt het kan dat de bacterie niet helemaal weggaat en dan alsnog weer actief wordt. Daar was ik eigenlijk gisteren ook al bang voor dus klopte die gedachte ook weer.
Altijd kijk ik er van op hoe weinig er bekend is van de zorg voor kinderen thuis. Ik kreeg namelijk de vraag of ik een infuuspomp in huis had oid om de antibiotica toe  te dienen. Dan maar vertellen wat er allemaal aan die paal hangt. Eigenlijk zou dit in het dossier moeten staan.
John maar naar Nijmegen om de Ciproxin op te halen, waar hij weer de vraag kreeg of Rob vandaag naar huis mocht uit het ziekenhuis. Zucht.
Langzaamaan komt ook de opname dichterbij. De zenuwen van mijn kant nemen toe. Bij Rob niet. Hey mam ik heb wel 5 weken vakantie!!! Nou om die 3 weken nou vakantie te noemen.
Morgen toch maar beginnen met huis poetsen en inpakken, want ook hebben we nog een druk weekend voor de boeg met de finale van turnen voor Myrne en op zondag een toestelfinale, waar ik als trainer bij mag zijn. En maandag moeten we ons half 12 melden in het Radboud.