De nacht verliep eindelijk redelijk. Natuurlijk tussen alle piepjes door. Helaas werd Rob gewekt door de urologen die al vroeg in zijn kamer stonden. In eerste instantie was Rob er niet blij mee, maar gelukkig werd zijn humeur snel beter. Een teken dat het echt beter gaat met hem.
De pijn was sowieso weg nu dus besloot ik de esketamine weer iets naar beneden te zetten en ook de morfine 1 stapje.
Om 9 uur was het weer tijd om splint 2 eruit te halen. Doordat er nu duidelijk een tijd was aangegeven liet Rob het best goed toe. En het ging goed. Vandaag zouden we ook starten met het blaasspoelen, maar eerst maar weer tijd voor iets leuks.
Een potje kwartet maar weer. Daarna inderdaad spoelen en het was heel hard nodig. De verpleegkundige en ik besloten om dit later deze dag te herhalen.
Rob was best goed gehumeurd en zo kwamen we de dag ook redelijk door. Ik besloot ook om even naar voren te rennen om een ijsje voor ons samen te halen op deze warme dag.
Eigenlijk mag Rob niet zoveel suiker, maar voor 1 keer mag het best. En Rob smulde ervan.
Helaas was tegen de avond de koek weer behoorlijk op en helaas moest ik het toen even ontgelden. Gelukkig kwam Masja even bij Rob zitten zodat ik even naar buiten kon.
Maar Rob was echt op. Ook boos dat steeds overdag hij alleen met mij was. Maar Rob is ook helemaal opgezwollen inmiddels. De rechterkant van de buik tot en met zijn been toe. Ook de pijn was er weer.
Gelukkig kwamen Papa Wiese en Stan op visite en als klap op de vuurpijl was daar ook Lotte en Henriette. En Rob genoot! Even afleiding, even geniete. En toen Lotte en Henriette weer weg waren, speelde we nog even kwartet.
Helaas was het halverwege echt op met Rob en we zagen zelfs dat zijn rug gezwollen was. Rob ging plat liggen, maar gelukkig won hij samen met mij het potje kwartet en zo kon hij toch nog lachen.
Ondertussen heeft hij een flink negatief vochtbalans. en ondanks dat ik dit in de middag al aangaf, is er nog niet veel aan gedaan. Benieuwd wat morgen brengt. Maar het gaat vooruit en hopelijk blijft dit toch doorgaan. Dag 6 na ok is voorbij. En als het aan mijn ligt en het gaat zo door, kunnen we toch snel naar huis. Daar kan Rob tenslotte ook in bed liggen en weer opknappen, want de zorg, die doe ik toch al zelf.
Goed geregeld hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten