Gisteravond werd Rob nog een paar keer heel ziek. Hij moest enorm spugen van het hele kleine beetje rijst wat hij op had. Balen voor hem, want spugen was voor zijn buik natuurlijk echt heel pijnlijk.
Rond 22.30 na de laatste medicijnen giften kon hij gaan slapen. Tenminste tot 0.00 want sinds kort moeten ze om 12 uur 's nachts de vochtbalans opmaken en dus werd Rob weer wakker van het gepiep van pompen en het getrek aan de katheters. Om vervolgens om 2 uur weer wakker te zijn van de paracetamol gift. En daarna werd hij om 4 uur wakker van de pijn om om 6 uur weer even wakker te worden van wederom allerlei medicijngiften. Gelukkig brengt de verpleegkundige de medicijnen en mag ik alles gewoon zelf aanzetten zodat Rob nog een beetje rust krijgt.
Rond 7 viel hij weer in slaap.
Helaas was er gisteren alweer één of andere bloeduitslag niet in EPIC gekomen, dus moest er weer geprikt worden. Alleen natrium en kalium dus dat kon uit de vinger.
Rob zijn temp blijft wel een beetje aan de hoge kant 37.9 Maar opzich gaat het wel iets beter. Af en toe een lach. De pijn is te handhaven.
Vandaag gingen we ook echt starten met TPV. De hele puzzel dit ik had gemaakt ging ik met de verpleegkundige doornemen en idd klopte alles en zo konden we lijntjes gaan verzetten van PAC naar perifeer en anderom zodat er een goed werkbare toedieningsvorm ontstond die veilig was.
Rob wilde een boterham en at een paar hele kleine stukjes op.
Het was even genoeg na dit alles en we lieten Rob even met rust. Ik rende even naar het restaurant om wat eten te halen. Daar kreeg ik de leuke vraag:"Bent u medewerker of bezoeker?" Ik antwoorde:"Ik doe de zorg voor mijn kind allemaal samen met de verpleegkundige zelf en ik ben geen medewerker, maar ook geen bezoeker." Ze moest om mijn antwoord lachen en ik kreeg spontaan de gekochte spullen voor de prijs van een medewerker waarvoor mijn grote dank.
Terug op de kamer was Rob weer goed moe. Dr. Horst Scharbatke kwam ons halen voor de visite. We bespraken de temp en het pijnbeleid. De ketamine hebben we namelijk nu even 0,5 naar beneden gezet. Om de vochtbalans goed te krijgen moesten we even met zijn allen flink aan het rekenen. De TPV is namelijk lastig in het systeem te zetten, maar we kwamen er wel uit.
Er valt nu even weinig te doen en te zeggen, want Rob moet zelf herstellen.
Helaas bleek na de visite de temperatuur toch 38.5 te zijn en ik liep even terug naar de kinderchiurg om dit te melden.
Ook de splint (de katheter van nier naar de blaas) liep niet goed. Tenminste van de rechterkant. Ze gingen daarom voor de zekerheid een echo maken van de nier zeker in combinatie met de temp. De echo werd gemaakt en de nier zag er vergeleken de laatste echo's toch nog hetzelfde uit. Dus wachten we even af.
De koorts zal ook wel van de operatie komen nog. Het is tenslotte ook nog maar 3 dagen geleden.
En zo kwamen we de dag echt weer door.
Rob begint ook langzaam weer iets te eten. Een paar kruimeltjes brood en wat witte macroni. Het lijkt er nu in te blijven.
Reggy kwam gezellig even langs en hij had heerlijke frietjes bij. :-) En nog wat leuke oranje versiering met letterlijk toeters en bellen. En daar waren ook Papa, Stan en Manouk, Myrne, Luuk en Wiese. Gijs was nog thuis gebleven. Het was even een gezellige boel en ook genoot Rob van de kaart van de kinderen die morgen hun communie doen. Ja Rob had eigenlijk ook mee mogen doen, maar helaas.
Maar na even was het genoeg. Rob was helemaal op. Hij wild eigenlijk nog voetbal kijken, maar het is hem niet echt gelukt. Zijn ogen vielen dicht. Ondanks de pijn, want ook die was er helaas weer. Nee het gaat beter met Rob zolang hij rust krijgt, maar hij geniet even van bezoek, maar daarna is het helemaal op.
Op naar morgen. Dag 4 na operatie 40.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten