Gelukkig lijkt het allemaal weer beter te gaan. Ik schrijf "lijkt" omdat je soms je vertrouwen verliest in het allemaal goed gaan. Want steeds als je dat denkt, komt er wel weer iets op je pad. Maar ik denk dat we nu het ergste achter de rug hebben. Het spoelen was wel pijnlijk. Op het moment dat de ontlasting er namelijk uit komt geeft Rob pijn aan. Daar is natuurlijk ook een wond. We hebben hem toen ook een bolus morfinen gegeven. Daarna is de morfine stopgezet. Kijk zo hoort het!!!
17 uur Het gaat nog steeds goed. Plassen gaat nog wel niet zelf, dus 5x daags katheteriseren. Verdere heeft Rob iets meer praatjes. Papa en de kinderen (behalve Stan want die wilde formule 1 zien) kwamen gezellig even op bezoek. Ook Lotte en Sven lieten Rob weer even helemaal genieten. Drinken gaat nog moeizaam. Als dat nog beter gaat, mag het infuus eruit. Morgen nog niet naar huis. Ik hoop dinsdag.
1 opmerking:
We hopen echt dat het nu de goede kant uit gaat. En inderdaad, je weet niet meer wanneer je iets verwacht of dat het dan hoop is.. En wat slaat hij zich er toch weer goed doorheen he!
Rob, je bent een kanjer. En moeders ook, het is uitputtend zo hele dagen in het ziekenhuis. Wij wensen jullie nog heel veel kracht en sterkte!
Liefs, Peggie & Faya
Een reactie posten