Na weer zo'n heerlijke nacht met om de 3 uur controles en af en toe een piep, werden we om 
6.45 wakker. Rob heeft nu zo'n lekker dik hoofd van de morfine. Deze gaat nu naar 1.5 al een klein stapje terug dus. Het gaat al wat beter. Hij geeft minder pijn aan. Wel is zijn buik bij zijn malone erg pijnlijk en daar kan hij niks aan hebben. Zijn benen mag je wel al een beetje bewegen. Een stapje de goede kant uit dus. Rene Wijnen luisterde even naar zijn bolle buik. Maar gelukkig was er niks bijzonders. Langzaamaan gaan we Rob weer mobiliseren.
Hij heeft weer een beetje gegeten en half gezeten.
O ja. Volgens mij is er een of ander maf vrouwke (nee geintje) en heel lief mens uit Nuland die de mensen daar heeft opgeroepen om Rob kaartjes te sturen in het ziekenhuis. Marieke wat ben je toch een geweldig mens met het hart op de juiste plaats. Echt weer een fantastische lieve hartverwarmende actie. Dus mensen uit Nuland BEDANKT!! Dit doet je zo goed en Rob vindt de kaartjes heel leuk. ECHT SUPER!!! In de voormiddag kwam mijn schoonzus en haar dochter Jip ons verblijden met een bezoekje. Rob vindt visite erg leuk.
6.45 wakker. Rob heeft nu zo'n lekker dik hoofd van de morfine. Deze gaat nu naar 1.5 al een klein stapje terug dus. Het gaat al wat beter. Hij geeft minder pijn aan. Wel is zijn buik bij zijn malone erg pijnlijk en daar kan hij niks aan hebben. Zijn benen mag je wel al een beetje bewegen. Een stapje de goede kant uit dus. Rene Wijnen luisterde even naar zijn bolle buik. Maar gelukkig was er niks bijzonders. Langzaamaan gaan we Rob weer mobiliseren.Hij heeft weer een beetje gegeten en half gezeten.
O ja. Volgens mij is er een of ander maf vrouwke (nee geintje) en heel lief mens uit Nuland die de mensen daar heeft opgeroepen om Rob kaartjes te sturen in het ziekenhuis. Marieke wat ben je toch een geweldig mens met het hart op de juiste plaats. Echt weer een fantastische lieve hartverwarmende actie. Dus mensen uit Nuland BEDANKT!! Dit doet je zo goed en Rob vindt de kaartjes heel leuk. ECHT SUPER!!! In de voormiddag kwam mijn schoonzus en haar dochter Jip ons verblijden met een bezoekje. Rob vindt visite erg leuk.
Natasja en Kay moesten ook in het Radboud zijn en ook zij kwamen gezellig even kletsen. Rob was ondertussen wel wat moe geworden en ook helemaal opgezwollen van het vocht en voelde zich daarom niet zo lekker. Maar een ijsje bracht hem weer een beetje troost. Je ziet dat zijn gezicht wat gezwollen is. Papa en Wiese kwamen gelukkig ook nog en dat vond Rob fantastisch. Hij begon zich lekker "uit te kuren" (nou ja een beetje dan). Want dat papa komt is het leukste wat er is. En als verrassing kwam pedagogisch medewerkster Christa nog op het toneel met een heuse soldaat die net de 4 daagse had gelopen. Rob vond het heel indrukwekkend en kreeg een echte badge van hem. Echt super.Maar na zo'n inerverende dag is Rob toch wel erg uitgeput. Bij de verzorging kwamen we erachter dat zijn wond een beetje ettert. Dus daar weer allert op zijn.
Weer een dag voorbij. Het telt hopelijk af. We hebben definitief besloten om de operatie van 23 september naar januari te verzetten en daar voelen we ons heel goed bij. Welterusten....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten