2-9 voor de zoveelste keer in het Radboud

De kogel kwam door de kerk. Rob krijgt antibiotica via infuus, als laatste redmiddel tegen de osteomyelitis van het bot in zijn teen. Het was nog wel een heel gedoe om hem in het ziekenhuis te krijgen. Er is gewoonweg geen plek. Uiteindelijk kwam vrijdag rond 12 het telefoontje dat we om 14 uur op afdeling de Vuurtoren van het Radboud moesten komen. Oeps dat werd nog haasten ineens.
Rob en de rest van de kinderen snel van school gehaald, spullen in de auto en rijden maar. Op de afdeling aangekomen werd Mia uitgebreid geknuffeld en bij Rob kwamen er tranen van geluk om haar te zien. Tja hoe dubbel is het leven dan. Rob was helemaal blij om zoveel bekende te zien.
We kregen kamer 19. Natuurlijk het vast intake gesprek en omdat het een nieuwe verpleegkundige was, werd het toch best wel een heel verhaal. Is het dan de 19de of 20ste opname vroeg ze. Nou nee we zitten over de 40 en 27 ok's. Oké....
Oh vandaar dat alle verpleegkundige Rob zo goed kennen. 10 Punten. Helemaal goed.
Sorry beetje cynisch.
Masja kwam ook nog even gedag zeggen en Juf Godelief werd op de foto gezet mbv de DS.
Toen werd het tijd om de portacath aan te prikken en dan blijkt dat het weer goed is dat je alles zelf kunt. De meeste verpleegkundige mogen dit gewoonweg niet doen. En dus kon ik zelf aan de slag terwijl de verpleegkundige mij assisteerde.
Het infuus werd aangesloten en zo kreeg Rob alvast vocht binnen.
Rob vermaakte zich uitstekend met klei en ook de tv was een goede afleiding. Rond 20 uur ging Rob proberen te slapen. Het vreemde is dat Rob inmiddels nog geen antibiotica toegediend heeft gekregen. Nog steeds is dit niet helemaal rond. Maar dat zal zo gebeuren. De rest van de verzorging heb ik allemaal zelf gedaan, want de verpleegkundige hebben gewoonweg geen tijd. Ze rennen hun benen onder hun kont vandaan en balen dat ze niet meer tijd hebben voor de patient. Triest maar wel het gevolg van al die bezuinigingen.
Ondertussen moeten we ook nog na gaan denken hoe we het straks thuis gaan doen. Voor thuis is er namelijk een ander systeem van Ab toedienen en dat systeem is bij verpleegkundige onbekend terrein. Dat is van de thuiszorg en die moet ik dan ineens een heleboel geld gaan betalen om mij uitleg te gaan geven over hoe de Ab toe te dienen. Nou dat is wel erg krom. Ik bespaar op de kosten van 6 weken ziekenhuis om zo alles zelf te doen, maar mag dan wel even flink geld betalen voor uitleg van de thuiszorg. Tja dat is nou echt onrecht. Gelukkig vindt de verpleegkundige dit ook en toevallig toen ik dat vertelde kwam de maatschappelijk werkster binnen en die zei dat daar wat aan moest gebeuren.
Nu is het rustig want Rob slaapt. Morgen komt de chirurg ook en dan kijken we of de teen evt op OK nog schoongemaakt gaat worden. En die andere teen wordt er ook niet beter op inmiddels.
Op naar morgen. En ja het is weer mooi weer. Dat komt vaker voor als we in het Radboud zitten...