04-09 Geslaagd voor AB via infuus toedienen

Na een fantastische nacht (niet dus) was Rob alweer behoorlijk vroeg wakker Om half 7 hoorde ik hem al roepen dat de televisie aan moest. Oké omdat hij het zo vriendelijk vroeg.
Om 8 uur begon de cursus antibiotica klaarmaken. Eerst zorgen dat alles schoon is en handen ontsmetten. Spuit klaarmaken Juiste hoeveelheid water optrekken. In het flesje AB spuiten, voorzichtig oplossen, weer optrekken en dan in een zakje met NACL spuiten. Alles weer afdoen en aan het infuus hangen. Pomp instellen juiste volume, goede snelheid uitrekenen en starten maar. That's it.
Nadat dit alles een half uur heeft ingelopen, moet er nog worden nagepoeld en daarna de pomp op 20 voor continue infuus.
Zo daar nu ook voor geslaagd.
Rob moest vandaag ook weer gespoeld worden om het darmslijm uit zijn dikke darm te verwijderen en dan ben je wederom blij dat dit niet meer elke dag hoeft. Het blijft namelijk een pijnlijke aangelegenheid en je begint dan ook enorm te twijfelen of alles toch nog gereconstrueerd kan worden zodat het ileostoma nog een keer opgeheven kan worden.
Daarna Rob even lekker wat gewassen en bed verschoond.
De rest van de dag verliep weer lekker langzaam, maar wat spelletjes spelen computeren, knuffelen, verzorgen etc.
Ja het zijn lange dagen zo. Rob kreeg die avond friet en ik had er ook zin in. Helaas blijkt het restaurant boven niet meer open te zijn dus maar even een paar ouders gecharterd die ook graag frietjes wilde en zo kon ik de bezorgservice inschakelen. Even naar voren voor de friet te halen en toen ik terug kwam bleek Rob weer niet alleen te kunnen zijn want zijn bakje salade lag door heel de kamer verspreid. (zucht)
Eerst maar gegeten en daarna weer wassen en bed verschonen. Maar meteen de verzorging gestart en de 2de cursus antibiotica gehad. De teicoplanine heeft als nadeel dat als je te haastig bent je schuim krijgt en dat mag niet. Maar gelukkig lukte dit ook en daarna durfde ik de rest ook alleen aan. Dit gaat gelukkig goed. Het is best veel werk, maar als dit lukt hoeven we in ieder geval geen zes weken in het ziekenhuis te blijven. Natuurlijk is het ook een hele verantwoordelijkheid, want het is echt nauwkeurig en steriel werken, maar veel keuze heb je niet om zo je gezin door te laten gaan en Rob een hoop leed te besparen en gewoon naar school te kunnen laten gaan.
Inmiddels is het alweer 21 uur. De laatste antibiotica heb ik net aangehangen en Rob slaapt nog niet. Het was een lange dag. Maar morgen gaat er hopelijk beslist worden wat te doen.
En er gaat gepraat worden, want ik vind het nog steeds een vreemde gang van zaken dat een apotheek het CIZ gaat bellen en daarna precies weet te zeggen in welke categorie PGB ik zit en even alles regelt hoe ik dingen moet doen. Het zal wel met goede bedoeling gedaan zijn, maar het is echt te gek voor woorden. Dit had ze nooit mogen doen zonder mijn toestemming. Ja ik ben daar een beetje boos over.
Maar eerst op naar morgen. Dan is er overleg tussen kinderarts, infectioloog en chirurg. Ik ben benieuwd. Maar voor we dat weer weten is het vast weer 12 uur als het niet later is. Best spannend. Ik denk dat ik nog even een slaapliedje moet gaan zingen, anders slaapt Rob nooit. Wat een kanjer toch?