woensdag 30 maart 2011

30-03 En weer moeten we wachten!

Wachten op telefoon van de chirurg dat is niet goed voor je gemoedstoestand en dus heb ik vandaag de hele wasberg maar weggewerkt. Er ligt nog zoveel werk op mij te wachten waar ik nog aan moet beginnen, maar eerst de was dus nu.
De buikpijn liep in de loop van de dag wat op maar gelukkig ging rond 16 uur de telefoon en René Wijnen belde dus keurig op.
Maar helaas werd gedurende het gesprek wel duidelijk dat we nog geen echte duidelijkheid kregen of wat we nu gaan doen. René Wijnen wil namelijk eerst duidelijkheid van de uroloog wat zij nu willen doen en dan toch de operatie tegelijk met de darmen te doen. Maar de onderzoeken van de uroloog zijn pas op 17 mei en dat is nog een lange tijd en voordat alles dan gepland is dan loopt het weer tegen de vakantie.
Dat laatste had ik tijdens het telefoongesprek nog niet aan gedacht, maar het is wel een belangrijk detail.
Ik begreep het allemaal ook wel, maar ik heb er geen goed gevoel bij. Verdorie je wordt gewoonweg weer in de wachtkamer gezet en daar hebben we nu wel genoeg in gezeten.
René ging wel nog vandaag Ivo bellen en ik krijg antwoord via de mail. Maar wanneer is nu niet duidelijk. Kortom weer een week verder en weer weten we niet alles. Rob zit ondertussen nog steeds aan de pijnstillers en heeft toch nog regelmatig pijn en ik vind dat niet meer aanvaardbaar. Ik heb echt begrip voor het standpunt van René maar het is ook allemaal wel super verwarrend. Ik had gehoopt dat we de oplossing van Marc Levitt ook nog konden bespreken, maar daar is het niet eens meer van gekomen.
Ik heb ze misschien wat gepusht door te vragen om er vaart achter te zetten, maar wat moet je dan. Het is soms ook gewoon echt genoeg. Dat wachten sloopt en we hebben alweer een week gewacht, want het antwoord hadden John en ik diezelfde avond al.
Helaas kun je tegenwoordig niet alles meer schrijven, omdat er sommige woorden verkeerd geinterpreteerd kunnen worden en er woorden die je schrijft tegen artsen gebruikt kunnen worden in een conflict. Dus daarom let ik op wat ik schrijf, maar verdorie dat is best frustrerend. Het is niet zo dat ik de artsen niet vertrouw, maar je bent er gewoon 1 van de velen en doordat ze het druk hebben, kunnen ze ook niet meer doen, maar het gaat wel om ons kind.
Ik had gehoopt dat ze gewoon begin mei die operatie uitvoeren van de darmen en dan kan dat van de blaas na de vakantie wel ofzo. Maar ik denk dat dat dus nu niet meer gaat gebeuren.
Kortom wachten. (slik)

1 opmerking:

Anoniem zei

Balen balen balen zeg!!!
Je weet nog niets en ondertussen zie je elke dag je kind met pijn. Je wilt er zo graag wat aan doen maar bent afhankelijk van anderen (artsen) die het eigenlijk ook niet meer weten. Wanneer komt de oplossing eindelijk?

We leven met jullie mee en hopen dat er toch op korte termijn iets gedaan kan worden.

Liefs Chrs, Peggie & Faya