Helaas bleef gisteravond de koorts maar stijgen tot boven de 40. Maar doordat we de lijn hadden afgesloten met een vancoslot konden we nog geen perfalgan geven. De vancomycine moest 3 uur in zijn lijn blijven zitten. Ik vroeg of de kinderarts nog even bij Rob kwam kijken, want Rob had enorm pijn bij het inademen.
De kinderarts beloofde nog later even langs te komen. Gelukkig konden we om 23 uur de perfalgan geven en daarna de TPV starten. Even later kwam de kinderarts nog even luisteren naar zijn longen, maar gelukkig klonken die goed.
Helaas in de ochtend had Rob nog steeds koorts. Helaas weer een andere kinderarts io vandaag. Weer moest er worden bloedgeprikt omdat ze dit nu wilde bij een koortspiek. Uit de PAC en uit de arm. Dat zou dus 2x prikken worden want de PAC geeft nu geen bloed terug en soms helpt opnieuw aanprikken. Toch vind ik het raar, want de staph epidermidis is ook gevonden terwijl er geprikt was zonder dat er koorts was. Maar ja.
De regenboogboom kwam even bij Rob en Rob genoot ervan.
Helaas werkte de truc met het opnieuw aanprikken niet. Dan maar alleen uit de arm. Rob begon enorm te huilen en wilde niet meewerken. Ik vertelde Rob dat er geprikt moest worden omdat ze dan de juiste medicijnen konden geven om hem zo snel mogelijk thuis te krijgen en ineens gaf hij heel snel zijn arme en hield die muis stil. En ondanks dat het zeer deed bleef hij zijn arm stil en zo kon de verpleegkundige goed prikken. Wat een dapper manneke is het toch.
Daarna gingen we maar de beesten die we gekleid hadden
De kinderarts io kwam in de middag op de kamer en begon met een heel verhaal over de teico en vancoslot. En over welke bacterie er was begonnen. Een bekend verhaal maar tenslotte moet ze dat vertellen dus prima. Het zou allemaal nog wel lang gaan duren.
Nou ik vertelde dat we wel woensdag naar Rotterdam moesten omdat we bij de arts uit Amerika op de poli moesten komen. Eigenlijk zei ze meteen dat dat dus echt niet zou kunnen. Ik legde haar uit dat dit niet zomaar een poli bezoek was maar een heel belangrijk bezoek omdat er tenslotte veel problemen zijn met de buik van Rob en dat deze arts niet elke week naar Nederland komt. (eigenlijk raar dat ik dit allemaal uit moet leggen maar oké)
Ze begreep het belang van het bezoek, maar ineens begon ze te vertellen over de gevaren van lijnscepsis en dat ze veel kinderen onder haar ogen had zien sterven aan de gevolgen hieraan. Hooguit mochten we met de ambulance maar of ze dat zouden doen Ik had al door dat een eindeloze discussie geen zin zou hebben en ik stopte daar maar mee.
Ze zei nog iets meer maar dat kan ik beter niet opschrijven omdat niet chique was voor een enorm goede arts die Rob als beste kent van allemaal.
Ik gaf nog wel aan dat we wel in ons achterhoofd moesten houden dat er altijd nog iets anders kan spelen omdat hij koorts blijft houden. Rob blijft tenslotte pijn in de buik houden.
Ineens wilde ze Rob ook nakijken maar Rob wilde niet meer. Weer iemand anders aan zijn lijf. Hij was er klaar mee en ik zei dat het nu geen zin had. Dat vond de kinderarts geen goede opmerking geloof ik, maar ik liet het maar zo De opmerking die ik kreeg negeerde ik maar.Het doet je wederom beseffen dat veel verschillende artsen niet goed is voor je kind en dat het maar goed is dat je de zorg zelf doet, want dat geeft Rob rust in het ziekenhuis.
Rond 13.30 kwam juffrouw Godelief om les te geven, maar ik mocht niet weg van Rob. Al dat gedoe heeft Rob duidelijk angstig gemaakt en dus besloten de juffrouw en ik om het samen te doen. Met moeite kregen we 2 oefeningen uit zijn taalboek af, maar ze waren af.
Rob was moe en we gingen samen met de tablet spelen. Helaas liep de koorts ook weer op. Het is gewoon niet goed. Hopelijk komt er morgen wel een besluit, want van mij mag die lijn eruit. De verpleegkundige begreep onmiddellijk wat ik zei en gaf mij eigenlijk ook gelijk. Steeds die koorts is ook niet goed voor dat lijfke. Hopelijk komt er morgen meer duidelijkheid.
Morgen gaat de klas van Rob zwemmen. De prijs die ze hadden gewonnen door op de tekening van Nienke te stemmen. En oh wat voelt het wrang dat uitgerekend Rob er niet bij is terwijl veel volgers van twitter juist zo veel hebben gestemd. Ja het doet pijn, dat Rob weer een pleziertje moet afzeggen. Het kan niet verzet worden blijkbaar. Jammer, maar alle mensen die nog hadden gestemd: bedankt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten