28-06 operatie zit erop

Heerlijk dat je toch lekker thuis bent geweest. De kinderen heb ik mooi kunnen klaar maken voor school. En omdat er nog 2 in de proefwerkweek zitten, heb je ze nog een dikke knuffel kunnen geven om zo een hart onder de riem te steken.
Rond 9 uur naar Nijmegen. Er was niks te doen op de weg dus waren Rob en ik er zo.
Zo hadden we tijd genoeg. Gelukkig voor Rob was Angela er ook en zij werd toch uitgebreid geknuffeld!!! En zo waren er 2 heel blij (tenminste ik denk dat Angela het ook leuk vond.)
Het voordeel van het ziekenhuis is dat Rob nu eindelijk weer fatsoenlijk gewassen kon worden. Daar hebben ze een badstandaard en zo kan Rob heerlij gedoucht worden en heerlijk makkelijk zijn haren gewassen worden. Ongelooflijk eigenlijk dat dat thuis niet kan. Daar kom ik niet verder dan een emmer met een washandje... Of soms een babybadje.
Ik kreeg uitleg over de port-a-cath. Hoe die aangeprikt moest worden ed. Maar morgen krijg ik daar een cursus in en ook de thuiszorg moet nog een paar keer meekijken.
Liesbeth kwam ook nog een spelletje mee spelen en rond 13.00 gingen we naar de OK. Helaas voor Rob waren ze het protocol vergeten door te nemen en dus moest Rob 2 keer veel te lang wachten en dan wordt hij steeds banger. Hij lag maar te wachten en te wachten met zijn ogen dicht. En dan zeggen ze: Hij slaapt.Nee hij slaapt niet, hij zondert zich helemaal af. Uiteindelijk werd Rob na de beruchte Time Out in slaap gebracht.
Gelukkig ging het deze keer heel snel en dr. Horst Scharbatke kwam na ruim een uur al zeggen dat hij klaar was. Ze hadden de lijn van de Broviac kunnen gebruiken dus ging het heel makkelijk. Hij zei ook dat zover hij wist ik de enige moeder was die PAC mochten aanprikken. Hij had het in ieder geval nog nooit gehoord. Tja en dan wordt er nog gezeurd over dat PGB. Ook hi begreep er werkelijk niks van, want wij besparen juist heel veel kosten.
Daarna naar de verkoeverkamer. Rob deed er weer zijn tijd over, maar uiteindelijk werd hij langzaam wakker en mochten we terug naar de afdeling.
Rob was alleen enorm misselijk en kreeg sulfran.
Ondertussen moest ik papieren invullen voor de PAC. Morgen komt de transferverpleegkundige uitleg geven en dat betekende dat we nog moeten blijven. Maar Rob is toch nog veel te ziek en moet veel vocht bijkrijgen, dus naar huis gaan zit er toch niet in. De kinderarts kwam ook nog informeren over de PAC en morgen wordt alles precies besproken.
Rob ligt maar te liggen en kijkt nu wat TV. Hij heeft wel wat pijn bij zijn borst waar de PAC zit maar het is wel te hebben. De sulfran lijkt te werken, want hij hoeft nu niet meer te spugen.
Verder heb ik nog een brief gehad van Tamara Venrooy (VVD) maar die was zo algemeen dat je er nog niks mee kunt. Weer een belofte gebroken. Ze zou de situatie persoonlijk bekijken.
Nu maar eerst op naar morgen. Blijkbaar is het heel heet buiten, 34 graden, maar ik merk daar niks van...