woensdag 13 april 2011

13-04 OK 25 zit erop.

Rob sliep gisteravond toch nog redelijk snel. Helaas kon ik dat niet zeggen. Rob was wel weer erg vroeg wakker en kroop nog lekker even bij mij in bed.
We zijn Rob aan het klaarmaken nu. Spoelen wassen etc. Hij is pas rond 13.00 aan de beurt. Wachten dus en dus ook een lange dag.
Als Rob op de OK ligt dan lezen jullie het wel.
De rest van de ochtend ging vrij langzaam. Maar even naar de speelkamer, maar Rob was erg druk. Toen voor de zoveelste keer zijn stoma lekte en we dus terug moesten naar de kamer, kwam het hoge woord eruit. Rob was erg bang. Maar even Masja geroepen en een knuffel deed wonderen.
Gelukkig kwam Peggy nog even langs en dat zorgde voor een heerlijke fijne afleiding. Weer lekker even bijgekletst over van alles en nog wat en ineens stond Lidy in de kamer dat het tijd was om te gaan (12.15).
Rob ging in zijn gebruikelijke positie liggen, dwz op de rug met zijn handen achter zijn hoofd en zo gingen we met bed en al richting OK. En dat is ongeveer een kwartier lopen.Rob zei al die tijd niks en niemand mocht tegen hem praten. Hij deed het weer fantastisch en de laatste 5 minuten hield hij zijn ogen gesloten. Je kon niet eens merken dat hij ineens sliep. 12.45 operatie begint.
Eigenlijk waren ze al vrij snel klaar. Na een uur werd ik al geroepen. Gelukkig is alles goed gegaan en Rob hoefde niet in de gips. Op de verkoever schoot het zoals gewoonlijk niet op en Rob wilde niet echt wakker worden.
Na een tijdje begon hij wel op mijn vragen te reageren, want op de vraag of hij vanavond een fricandel had besteld schudde hij nee, en op kipnuggets knikte hij ja, dus hij wist het allemaal nog wel.
We mochten daarna al snel naar de afdeling en dat was maar goed ook want daar kon ik hem zijn gebruikelijke medicatie geven. En de tramadol was hard nodig, want Rob had erg veel pijn en was heel moeilijk uit zijn slaap te krijgen. Het bekende beeld als hij pijn heeft.
Op zijn kamer kreeg hij er ook nog diclofenac bij. Hij blijft maar slapen tot nu toe. De rest van de middag bleef Rob zo'n beetje slapen. Rond 16 uur was hij ineens klaarwakker. En dan merk je het verschil in operatie. Van dit soort operaties lijdt een kind een stuk minder dan van die buik OK's.
Om 17 uur zat Rob deftig aan de friet. De arts was tevreden en morgen mag Rob als het goed is naar huis.
In de avond ontdekte Rob een baby'tje in de ouderkamer en daar wilde hij graag naar toe. Je ziet hem heel trots met Julian op de foto staan.
Hopelijk gaat Rob vanavond nog redelijk bijtijds slapen en dan morgen weer naar huis.
Morgen 14 april... Precies de dag waarop we een jaar geleden naar Amerika vertrokken voor de operatie in Cincinnati.

1 opmerking:

Anoniem zei

Hoi Rob,

Hier n berichtje van de mama van julian (van de foto).
Wat ben je toch een stoer en lief mannetje. Zo'n grote operatie weer en dan toch alweer zo fit vanmiddag. Julian vond t erg fijn om bij je op schoot te zitten. Je was ook wel heel erg lief voor hem.
Nou lekker slapen kleine man, dan kun je morgen lekker uitgerust naar huis. Doe je Opa Piet de groetjes van mij en zeg maar de groeten ook van "Opa Jos"

Lieve groetjes van de mama van Julian, Susanne