Nadat gisteren Rob toch nog naar school is gweest en ik het eigenlijk te druk had om in te pakken konden we vanmorgen toch nog op tijd naar het Radboud. Zeker met frisse tegenzin, maar het moet nu eenmaal.
Ondanks wat files waren we toch nog op tijd voor de poli bij Dr. Draaisma en Dr. Van de Flier ivm met zijn osteomyelitis van de teen. Ze zijn op zich tevreden en de antibiotica moet sowieso nog 8 weken. Oke doorgaan dus. En hopelijk krijgen we het helemaal onder controle.
Daarna gingen we naar de afdeling de vuurtoren. Rob ging vooraf en knuffelde daar iedereen die hij tegenkwam. Hij werd hartelijk ontvangen en we kregen kamer 20 toegewezen.
Ach bekend terrein dus Rob voelde zich helemaal de man.
Het werd wel een lange dag. Masja ging nog even met Rob naar de konijntjes. De juffrouw van het Radboud kwam nog even langs en de orthopeed. Hij zette 2 grote pijlen op de benen van Rob. Op elk been 1 zodat ze morgen niet vergeten om beide benen te ontdoen van de krammen.
Waarom we echt nu al moesten komen is me niet echt duidelijk, want we zijn pas morgen om 12 uur ofzo aan de beurt. Maar ja. Hopelijk kunnen we vanacht toch een beetje slapen.
Nu is het 20.15 en Rob slaapt nog niet. Daar zal toch wel snel verandering in komen toch?
Nog maar even wat TV kijken en dadelijk ook naar bed. Morgen OK 25 dus. Zilvere noperatie. Eigenlijk vond Masja ook dat de artsen dan gebak moesten trakteren. Telefoonnummer van de bakker staat op het dossier.
4 opmerkingen:
Wat een kanjer Rob met zijn knuffeltjes! De lieverd, sterkte he, we denken wel aan jullie hoor!
Lieve groetjes van ons uit Dieren! Elvira en de rest
Heej kanjers!
Ik kom morgen zeker langs, maar ik weet niet precies hoe laat. Hopelijk niet net als jullie naar de ok zijn.
Wij wensen jullie alvast heel veel sterkte morgen met de ok.
Pfff 25e..
Maar eerst lekker slapen vannacht.
Liefs Chris, Peggie & Faya
Hey! Vanuit Boxtel ff een berichtje om jullie weer sterkte te wensen. Hopelijk gaat alles goed en zijn jullie weer snel thuis. Tot zondag bij de capu! groetjes, Nanja
Sterkte met wachten en afwachten (daar worden we zo langzamerhand erg goed in, of niet?!). Gelukkig laat Rob zich aardig afleiden. Het zal wel erg gevoelig zijn na de o.k.! Toi toi toi en maar weer gauw naar huis.
gr
Esther en co
Een reactie posten