dinsdag 19 februari 2013

19/02 Eindelijk in gewicht aangekomen.

Zondag hebben we de knoop doorgehakt. We besloten om van slaapkamer te gaan ruilen. Al die extra verzorgingskasten en dozen in de kamer is gewoon echt helemaal niks. En ondanks dat we nog 2 extra logees hadden (Luna en Raf waren zaterdag overdag en zondag overdag hier) gingen we toch maar aan de slag. We begonnen maar met de bedden. En als snel kwamen we erachter dat het hoofdpanneel van ons bed er niet kon staan dus dan dat maar aan de zijkant van het bed tegen de muur geplaats. Ik kan iig nu nooit meer uit bed vallen want ik lig daar dus tegen aan.
Langzaamaan vordert te verhuizing,  want alles tegelijk daar hebben we geen tijd voor. Tenslotte gaat het andere werk gewoon door. De kinderen, de bakkerij, administratie en de verzorging natuurlijk. Gelukkig kan ik dat nu dus op 1 kamer doen. Eerst maakte ik de TPV in de woonkamer klaar. Daarna met Rob naar de slaapkamer om de PAC aan te prikken en weer terug om de TPV aan te sluiten. En dat kan nu iig allemaal op de slaapkamer gebeuren. Ja het was toch even slikken, want je offert idd ook weer een stuk privacy op. Maar ja, alles voor het goede doel, toch?
Maandag gingen de kinderen weer naar school en zo had ik tijd om achterstallige administratie een beetje bij te werken, tussendoor werd ik weer gebeld door school dat zijn stoma lekte en zo is het dagelijkste gerace naar school dus ook weer begonnen.
Dinsdag moesten we op controle bij Dr. Jos Draaisma. 's Middags dus naar Nijmegen. Eerst kwam Cindy de TPV verpleegkundige en ik kon haar melden dat in principe alles goed ging. De rugzak is een onding, maar we gaan er iets fatsoenlijks voor maken. Ook kon ik haar melden dat Hoogland Medical een uitstekende afplakpleister had gevonden om de PAC af te plakken. De Mepitel Film is een soort van Tegaderm maar dan van siliconen en kan er daarom pijnloos afgehaald worden. Een aanrader voor iedereen!
Daarna moest Rob bloedprikken en na enige weerstand zei ik dat ze gewoon door moesten pakken en het ging uitstekend.
Daarna kwam Dr. Draaisma en we begonnen met Rob te wegen. Met volle luier en vol stoma zakje en alle kleren aan 20.9!!! Joepie Rob is uitstekend aangekomen! We konden het allemaal al zien, maar het bewijs is nu ook daar. Maar morgenvroeg toch maar even wegen zonder vol stoma en volle luier en alleen een rompertje, want zo is het gewicht niet eerlijk.":-) vorige keer was namelijk alleen in rompertje en alles verschoond.. Tja.
Wel loopt zijn stoma nog steeds erg hard en dus kwam ook dat medicijn weer ter spake maar dat zien we nog wel. Rob toch maar even minder laten eten en drinken. En urineproduktie in de gaten blijven houden. Het blijft wat weinig maar opzich is het feit dat hij in gewicht aan komt veel meer leidend dan de urineproduktie. Tenzij het natuurlijk onder de 240 gaat komen, dan moeten we op gaan passen.
Vrijdag krijgen we een mail met de bloeduitslagen en ook is er voor de zekerheid nog een urinekweek ingezet, mede omdat de temp toch af en toe weer de 38 aantikt, al maken we ons daar nog niet zo druk over.
Ja eindelijk gaat het goed. Wel is het nog wachten op de samenvatting die de chirurg nog zou maken zodat de kinderarts uit Groningen ook gebeld kan gaan worden.
En zo konden we de opgelucht naar huis. Ja eindelijk zonder knoop in mijn maag en dat is heel heel lang geleden!!

2 opmerkingen:

Anoniem zei

Mag ook wel een keertje, met goed nieuws naar huis. En nu zo volhouden Rob.

Anoniem zei

Fijn goed nieuws! Eindelijk. Hou het vol zo Rob! Ja jullie offeren een boel op. Ik bewonder jullie voor jullie moed en doorzetten!