Het is weer zover. Weer wachten op een uitslag. Rob heeft vorige week dus te horen gekregen dat we even zouden wachten, met de hoop dat de tijd genezend werkt. Maar toen we verder gingen nadenken, kwamen we tot de conclusie dat als dit niet zo is we weer een vakantie zouden moeten opofferen. En zoals Rob nu is kunnen we gewoon niet weg. En we willen eindelijk eens op vakantie. We hebben eind april een reisje naar Zuid Frankrijk geboekt.
Dus heb ik Rene Wijnen gebeld met de vraag hoe hoog hij de kans inschatte op een nieuwe operatie. Zijn antwoord was zeker 50%, maar hij dacht wel hoger. Ook heb ik met Dr. Levitt gemaild (niet te geloven he dat je zomaar met artsen kunt mailen en nog snel antwoord hebt). Hij antwoordde dat hij al bang was dat het zou gaan lekken, maar dat de oplossing die Rene Wijnen heeft voorgesteld wel de juiste is en dat we dat zeker moeten overwegen.
Dus krijgen we morgen antwoord.
Ze moeten een soort ventiel van zijn dikke darm om zijn blinde darm maken. En de 3de hechting gaat er dan ook uit.
De reden dat ze dat niet meteen gedaan hebben is dat ze dan zijn buik open moeten maken. Dit kon niet laprascopisch. Ze hadden gehoopt dat het niet nodig zou zijn. Nu dus nog even afwachten. De zenuwen gieren door mijn keel. Maar als het dan toch moet dan maar deze maand. We zitten nu toch in de trein. Laat het nu maar doordenderen, dan komt het eindstation tenminste nog in beeld. En om nu even uit te stappen om vervolgens er weer in te moeten....
Laat maar. Duimen dat het niet nodig is die operatie....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten