12-10 Het gaat zijn gangetje

Zo er is alweer bijna een week voorbij sinds de laatste berichtgeving. Sinds Lotte naar Buenos Aires is moet ik dus alles zelf doen in huis en ben ik zo ongeveer elke dag tot 21.30 volop aan het werk, maar ja. We krijgen het nog net gedaan. Dit is nog een foto van het kinderfeestje bij Dippie Doe wat een heel geslaagd feestje is geweest. Iedereen genoot volop en ook Rob kon daar vanalles doen. En je ziet Wiese genoot ook volop! Die deed gewoon mee voor een grote, want je kunt regelmatig zien dat het er 1 van de 6 is. Behalve aan haar lengte dan, want bij de laatste controle op het consultatie bureau, bleek ze maar liefst 89 cm te zijn. hihihi Net onder de onderste lijn. Maar ja, dat komt wel goed denk ik.
Zo lag Rob erbij in Rotterdam. Lekker met zijn eigen deken, want 's nachts is het vaak zo koud dat je zo'n extra deken wel kunt gebruiken. En natuurlijk moet die ook van PSV zijn, al weet ik niet of ze dat in R'dam allemaal op prijs zullen stellen, maar dan moeten ze daar maar aan wennen. Het gaat inmiddels zijn gangetje met Rob. De paracetamol houdt hem wel op de been en met de tramadol is de pijn redelijk onder controle. Het spoelen gaat wel iets beter sinds de dilatatie, al merk ik wel dat de bovenste vernauwing toch de grootste issue blijft. Rob gaat weer gewoon naar school en dat houdt hij heel goed vol.
Het weekend was volop genieten! Zeker met dit weer. Op het voetbalveld staan was zo geen straf. Luuk won zijn wedstrijd meer met 3-2 en had de 3de gescoord. Gijs stond weer goed te keepen, maar kon een gelijkspel niet verhinderen. Stan won zijn eerste 3 punten en nog wel tegen Dinther. Dus zij hadden eindelijk feest.
Zondag zijn we met CV de Heikneuters naar Bobbejaanland geweest. 's Morgens om 9 uur vertrokken naar België.
Het weer zat ons wel mee. Ik was daar samen met Myrne, Luuk en Rob. Gijs moest nog eerst naar de keepersacademie en werd na gebracht door papa, die daarna weer naar huis ging om op Wiese te passen en nog een beetje op Stan.
Het was echt heel leuk. Tussendoor was er nog een optreden van de Heikneuters. We waren in het Reuzenrad geweest wat Rob de mooiste atractie. Mama en Myrne vonden de Thyphoon echt super. Luuk vond zweefmolen leuk en Gijs ook. Maar wat we met z'n allen leuk vonden was de superhoge glijbaan waar je met bootjes afging. Al was het wel een hele klim met Rob op mijn arm.
Bij 1 atractie werden Rob en ik na een kwartier wachten ineens geweigerd. Rob kon niet lopen (nee haha vertel mij wat) en daarom mocht hij er niet in. Belachelijk. Hadden ze wel eens vooraan kunnen neerschrijven, dan had ik geen kwartier met Rob op mijn armen hoeven te staan en hadden we Rob een grote teleurstelling kunnen voorkomen. Het leek bijna op discriminatie, maar ja, maar weer slikken, want dat zullen we nog heel vaak moeten.
Rob had nog een ongelukje met zijn rolstoel. Hij ging heel hard een helling af maar kon bij een splitsing niet kiezen welke kant hij op wilde gaan en besloot rechtdoor te gaan, maar daar stond een paal waar hij in volle vaart tegenaan knalde. Een ontzette rolstoel en gelukkig alleen maar een hele grote bult op zijn voorhoofd.
Voor de rest was een prachtige dag. Tijdens de terugweg kreeg iedereen ook nog chips en wat snoep van Corien. Het was echt goed geregeld. Een echte superdag.
Deze week hopelijk geen ziekenhuis. Pas volgende week woensdag hebben we een gesprek met Dr. R. Wijnen en ik denk ook Dr. I. de Blaauw. Het zal een gesprek worden over wat te gebeuren. Maar eerst maar een keer een normale week, hoop ik...