31-08 Radboud en Sophia ziekenhuis

Dachten we na de vakantie even rust te hebben mbt ziekenhuisbezoek, wordt die droom ruw verstoord door die beenbreuk. Dus gisteren maar weer naar het Radboud.
Eerst maar weer een foto. Ik zag al snel dat de breuk niet verschoven was, maar de orthopeed zou het oordeel vellen.
Dus maar weer wachten op de poli tot we eindelijk aan de beurt waren. Dr. Hosman kwam en de foto werd snel beoordeeld. Oké zijn been kon in het gips blijven en hoefde gelukkig niet opnieuw gezet te worden. Haastig als altijd wilde hij weer afscheid nemen. maar ik begon toch over het feit dat de eerste foto niet goed beoordeeld was. Hij zei dat het dan ook wel heel moeilijk te zien was. Nou dat vond ik dus niet, want bij een kleine uitvergroting was de breuk al gezien geweest. De radioloog had hem ook niet gezien. Ik zei ook dat ze dus zeker bij spina kinderen verder moesten kijken dan onze neus lang is. Dr. Hosman was het ook met mij eens, maar helaas is het kwaad al geschied. Kijk de behandeling blijft hetzelfde nl. gips, maar het duurt nu gewoon langer.
Het is ook zo, je kunt wel balen, maar daar help je niemand mee. Ik neem het ook niet helemaal iemand kwalijk, maar het is wel een les. Voortaan kijk ik gewoon zelf beter. Over 4 weken terug.
Vandaag stond weer een bezoekje aan het Sophia kinderziekenhuis op het programma. Dus op naar Rotterdam. Dit keer ging ik alleen met Rob, omdat ik dat toch ook moet leren. De reis verliep vlot en reed geen één keer fout (leve de tomtom).
We waren natuurlijk veel te vroeg, dus maar weer koffie, ranja en een broodje.
Ivo de Blaauw kwam al vrij vroeg en we hadden het eerst maar even over de betalingsproblemen mbt Cincinnati. Gelukkig had hij een andere brief van de verzekeringsmaatschappij (ik noem express de naam niet anders googlen ze dat weer en krijg ik daar weer gezeur mee, maar het is er 1 van 3 letters en middelste letter begint mijn naam mee en de eerst is een V en de laatste een Z) Daarin stond in tegenstelling tot in mij brief dat ze alles zouden vergoeden. In onze brief stond een max vergoeding. Maar dat kan helemaal niet volgens Ivo want er kunnen altijd complicaties optreden. Hij gaat in ieder geval bellen naar de verz.maats.
Daarna kwam en nog een nurse pratitioner bij en gingen op zoek naar een oplossing voor het spoelprobleem. Er zitten 2 vernauwingen. De eerste is duidelijk lidtekenweefstel. De tweede hogerop blijft gissen. Maar die tweede is nou net pijnlijk.
Er is nu afgesproken dat we volgende week een echo en een coloninloopfoto maken. Daarna kwam Prof. René Wijnen ook nog even bijpraten. Ook hij vond de echo een goed idee. Ook regelde hij snel een kopie van de brief van Ivo.
En dus konden we om 15.30 eindelijk naar huis. Maar toen deed die tomtom het ineens niet meer (verdorie) maar ik had goed opgelet en dus reed ik gewoon zonder dat ding naar huis. Moeilijk was het achteraf ook niet.
Voorlopig dus weer gewoon vaak naar het ziekenhuis. Weer geen tijd voor andere dingen. Laat staan om eindelijk is aan een verbouwing te denken. Eerst moet dat van Cincinnati goedkomen, maar ik ga er nog steeds vanuit dat dat goed komt. Alleen op wat voor manier...