maandag 23 augustus 2010

23-08 Toch been gebroken

Zaterdag overdag ging het eigenlijk niet echt beter met zijn been, eerder slechter. In de loop van de middag kon Rob er helemaal niks meer mee en was heel zijn onderbeen gezwollen. Mijn gevoel vertelde me dat het niet klopte en ik besloot opnieuw het Radboud te bellen. Al heel snel kreeg ik de dienstdoende orthopeed aan de lijn en ook hij vertrouwde het niet, want hij dacht aan een infectie in zijn been, ook gezien zij verhoging. Dus werd het meteen weer naar de SEH (spoedeisende hulp)
Om 20.30 werden we geholpen. Hij had de foto's bestudeerd en zag niks bijzonders. Zijn teen is natuurlijk een bron van infectie en dus zou het idd kunnen dat er een infectie in zijn been zit. Er werd nog bloed afgenomen. Gelukkig zag Rob een bekende verpleegkundige die een knuffel kreeg en er werd besloten dat hij het bloed af moest nemen, omdat Rob hem kende. Zo ging het iets makkelijker. Met antibiotica en een afspraak voor maandag gingen we naar huis (het was inmiddels 22 uur en Rob was goed moe).
Zondagmorgen was de zwelling van zijn benen iets afgenomen, maar echt goed zag het er niet uit. Wel kon Rob weer een beetje billenschuiven. Toch gaf Rob ook nog erg veel pijn aan. Ja en een kind verbieden buiten te spelen is geen optie. Op een gegeven moment had Rob erg veel pijn en zijn been werd erg dik. Rob zei dat hij toen hij van de glijbaan kwam hij een knak had gehoord. Tja maar op de bank gezet, want de afspraak was maandag en om nou weer de SEH te bellen..,
Toch maar naar PSV gaan kijken, maar toen ik thuis kwam zag ik ook dat het foute boel was. John dacht al te voelen dat zijn been wat losser zat. Spoelen, extra tramadol en naar bed.
Vandaag dus vroeg uit de veren want om 9.45 moesten we in het Radboud zijn. Rob had echt veel pijn en zijn been was erg gezwollen. De orthopeed dr. Hosman vertrouwde het gelijk al niet en dacht meteen aan een gebroken been. Dus op naar Röntgen waar na de eerste foto al meteen te zien was dat zijn tibia (scheenbeen) helemaal doormidden was. Dus toch die knak die Rob gehoord had... De tibia was echt helemaal doormidden.
Na een bezoekje aan de Dr. Hosman gingen we linea recta naar de gipskamer. Daar was ook een othopeed aanwezig. In eerste instantie werd alleen zijn onderbeen ingegipst waarna er een controle foto werd gemaakt. Ook werd er al snel duidelijk dat er vrijdag al een breuk in zijn been zat. Alleen was het toen alleen nog maar een scheur. Door die glijbaan is zijn breuk totaal geworden. Tja en als ze de vrijdag iets beter hadden gekeken, dan was dit niet gebeurd en was er volstaan met 2 weken gips. Nu zijn we zeker 10 weken zoet en dan moet het allemaal nog goed gaan groeien.
Na de controle foto's was de orthopeed ook niet 100% zeker van de stand, maar nu te veel doen dat is geen optie. Er werd bovenbeen gips van gemaakt, jawel rood en wit.
Volgende week moeten we terug om te kijken welke kant het opgaat en of alsnog zijn been gezet moet worden. Verdorie wat een pech voor Rob. Maar gelukkig pakt hij het allemaal weer super op en vond hij zijn gips weer helemaal fantastisch.
Om 13 uur gingen we weer naar huis met een mooie ballon rijker.

1 opmerking:

Anoniem zei

Er zijn misschien kinderen die jullie weblog lezen, dus ik zal me inhouden, maar wat een .....boel zeg!!! Ach ja, het zal toch eens een paar weken rustig zijn nij jullie, wat moeten ze dan doen in het Radboud?

Wij wensen jullie weer heel veel sterkte en een hele dikke knuffel voor jullie dappere manneke!