dinsdag 17 augustus 2010

17-08 Vakantie, verzorging

`Zo even een verslagje van nog andere vakantiezaken. De reis bijvoorbeeld. Myrne, Rob, Wiese en ik gingen toch maar weer met het vliegtuig naar Spanje, dit omdat Rob nog niet goed genoeg was om met de auto te gaan. Dus reden op donderdag morgen vier mannen aan met auto en de vouwwagen. De mannen reden tot aan Montpellier, terwijl na een vlekkeloze vliegreis (het kan dus toch...) wij in Gerona een hoteletje pikte om daar op onze mannen te wachten. Ja de reis verliep vlekkeloos en dat vond ik verbazenwekkend. De volgende dag pikte John ons op in Gerona en reden we met achten naar de camping. Hup alles opzetten en dat is gelukkig zo gebeurd. Om 18 uur stonden we helemaal. Hoe de rest van de vakantie verliep is al redelijk beschreven. Gewoon niet te veel ondernomen en lekker wat gerust. Tenminste zo veel als het kan, want met 6 kinderen zit je echt niet veel. Ook voel je je schuldig dat je het hele jaar niet veel aandacht aan de andere kinderen hebt kunnen besteden en dat probeer je goed te maken, door steeds weer met ze te badmintonnen, tennisen, zwemmen etc. Tja en dan kom je er na twee weken achter, dat je zelf nog geen rust krijgt. Toch maar af en toe nee zeggen, al kon ik dat niet echt goed. Ook blijft het moeilijk om dorpjes met hellingen en trapjes te bezoeken. De rugdrager kon nog net. Ook gingen we zo naar het strand, Rob in de rugdrager en bij mij op de rug. Maar nadat ik door Pals ruim anderhalf uur Rob op mijn rug gedragen had, kwam ik erachter dat dat dan toch wel steeds moeilijker wordt.Wat wel frapant is, is dat de verzorging op de camping makkelijker gaat dan thuis. We moeten tenslotte toch twee keer per dag spoelen. Op de camping is tenminste alles gelijkvloers. Tenminste 3 weken niet steeds trap op en af. Ook was het veel makkelijker om Rob te wassen. Ik kon hem eindelijk met rolstoel en al de douche inrijden en met een tuinstoel die plat kon, kon ik Rob heerlijk douchen. Iets wat thuis dus niet kan, omdat ik hem dan altijd moet tillen en dragen. Eigenlijk te gek voor woorden dat je vakantieadres luxer is voor je kind dan je thuis. En daar komt voorlopig geen verandering in.
Het blijft toch altijd zorgen op vakantie, want buiten het spoelen moet je ook aan de medicijnen moet je denken. Eén keer was Rob uit zijn rolstoel gevallen. Gevolg: bult op zijn hoofd en gezwollen benen. En dan ook natuurlijk jammer dat de vernauwing in zijn darmen ondanks dilateren niet verbeterd.
We hebben een fijne vakantie gehad en dat telt. De terugreis is gewoon met de auto gegaan. Twee dagen erover gedaan. Helaas was dit funest voor Rob zijn decubitiswond, die is flink dieper geworden. Maar goed verzorgen nu, dan komt het goed.

Geen opmerkingen: