07-09 Pech en nog eens Pech!

Rob was eigenlijk de hele week alweer aan het sukkelen. Moe en bleek zien en lichte verhoging en wat ik al vreesde gebeurde. Zaterdagavond had Rob koorts. En zondag ook alweer. Maar ik had geen zin om het ziekenhuis te bellen, want buiten vermoeidheid oogde Rob niet ziek.
Maandag was de eerste schooldag. De thermometer gaf 37.7 aan dus ik besloot om Rob naar school te doen. Myrne moest ik voor het eerst uitzwaaien naar de middelbare school (snik). Stan had nog 2 uur vrij. Gijs, Luuk, Rob en Wiese bracht ik weg.
Wiese natuurlijk naar de peuterspeelzaal. Na gezwaaid te hebben ging ik naar huis.
Rond 11.30 belde de juffrouw dat Rob toch wel hangerig was en echt niet lekker. Ik was net thuis van Wiese halen, dus maar weer terug.
Rob had koorts, maar omdat hij ook hoofdpijn had, besloot ik toch maar te bellen.
En ja hoor, we moesten toch weer naar het Radboud. Omdat Rob niet verkouden was, geen oorontsteking had (was het maar zo geweest) en zijn keel schoon was, werd er besloten om bloed te prikken. Ook de neurochirurg werd erbij geroepen ivm zijn drain.
De neurochirurg wilde toch wat hersenvocht (liquor) afnemen uit zijn drain ter controle. Helaas mislukt dat, er kwam helemaal niks. En omdat de bloeduitslagen een verhoogde CHP waarde en leuko's lieten zien, werd er besloten om een CT-scan van zijn hoofd te maken en röntgenfoto's van de drainligging. Een beetje in choque gingen we naar de SEH omdat het inmiddels al later was.
Gelukkig bleek op de CT-scan niks bijzonders te zien en ook de foto's waren goed. Toch werd besloten om Rob op te nemen omdat de bloeduitslagen dus niet goed waren. Tja maar morgen moesten we ook op tijd in het Sophia zijn voor onderzoeken. Dus even met René Wijnen gebeld en hij kon in geval van nood altijd de echo verzetten.
Oké dus naar de afdeling. Rob werd gedurende de nacht regelmatig gewekt om te kijken of hij nog aanspeekbaar was en bloeddruk werd gemeten.
In de ochtend werd er opnieuw liqour afgenomen. Het ging weer heel lastig, maar een paar milliliter was toch genoeg. Die kon op kweek. Omdat de koorts was gezakt werd besloten dat we naar het Sophia mochten voor de onderzoeken. Even met René Wijnen gebeld die zou regelen dat de echo dus later was. Maar wat een drukte op de weg. Vooral de laatste halve kilometer was een ramp. Driekwartier over 500 meter. GRRRRR
Toen bleek dat we ruim 2 uur moesten wachten, want de echo was pas om 3 uur.
Gelukkig kreeg ik gezelschap van Yvon en superboer (geintje) Joop. Ook zij komen uit het Radboud en daar heb ik ze leren kennen. Dus gezellig even een kopje koffie, maar het was als snel tijd voor de echo. Die was prima en ook keurig optijd.
De coloninloopfoto liep gigantisch uit en om 16.30 kwam Ivo de Blaauw en de coloninloop werd gestart. Al snel werd duidelijk dat de vernauwing er weer zat. Het stuk darm waar het om gaat is erg stug en daar zit niet veel rek in. Waarschijnlijk weer het gevolg van flink lidtekenweefstel. Beetje in choque ging ik luisteren wat Ivo er van vond. Hij vond dat we voorlopig niks konden en mochten doen. Tja daar ben ik het wel mee eens want opereren is op dit moment ook geen optie gezien de gezondheid van Rob. Ivo dacht dat in de toekomst een colostoma de enig optie is. Dat wilde ik nou net niet horen. Even slikken. Omdat Rob koorts had inmiddels had Ivo ook contact met het Radboud opgenomen en eigenlijk moesten we weer terug, maar Dr. de Blaauw had al heel snel door dat ik dat even helemaal niet zag zitten. Hij zei dat het best veilig was om naar huis te gaan en regelde weer dat we pas morgen hoefde te gaan (Ivo bedankt)
Thuisgekomen belde de kinderarts dat we toch echt morgen moesten komen, en dan gaan we verder onderzoeken waar de koorts vandaan komt. Wat een pech voor dat manneke, want al die onderzoeken is veel voor hem, maar hij doet het steeds werkelijk fantastisch. Hij ondergaat het allemaal maar en laat het allemaal over zich heen komen. Nu maar even thuis genieten, want wie weet wat er morgen allemaal weer gebeurd.
Oh ja Stan en Myrne vinden het allebei fantastisch op school. Gelukkig maar...