Zie je, ik mag echt niet schrijven dat het vooruit gaat, want vandaag is het al prijs. We moesten vanmorgen toch naar het Radboud op de poli van de Kinderarts. Rob had vanmorgen al last van diarree. Maar je denkt op dat moment nog dat het zo over is. De thermometer gaf al 37.7 aan dus ik had beter moeten weten.
Eerst Wiese naar de peuterspeelzaal gebracht en daarna meteeen door naar Nijmegen. Gelukkig waren we al snel aan de beurt. Rob had veel pijn in zijn buik en de kinderarts vond hem bleek zien. Tja lekker is anders.
De ontlasting is op kweek gezet voor de zekerheid. We krijgen binnenkort een vaste kinderarts en met de boodschap te bellen indien koorts in combinatie met hoofdpijn gingen we weer naar huis.
Onderweg belde de plastische chirurg. Ze hadden toch besloten om toch niet te opereren maar vonden het verstandig om met Rob naar de St Maartenskliniek te sturen om zo nogmaals alles te bekijken en uit te zoeken of het decubitiswondje toch nog op een andere manier dicht kon. Nou ik zat zowat te ontploffen in de auto. Ja natuurlijk snap ik wat ze bedoelde, maar we hebben al zoveel geprobeerd!! En dan weer een ander ziekenhuis! Rob heeft er al zoveel gehad. Eindhoven, Nijmegen, Rotterdam, Veghel Cincinnati en dan nu weer een ander?! NO WAY. En hoelang gaat het dan weer duren. Thuis gekomen heb ik maar meteen met Rotterdam gebeld.
Ik moest toch een afspraak regelen bij Professor Drs. René Wijnen (dat is zijn nieuwe titel tegenwoordig). Dus maar meteen gevraagd of er een plastische chirurgen mee kon kijken. Daar hoor ik maandag meer van.
In de loop van de middag kreeg Rob steeds meer koorts. Jawel 39. En ook de hoofdpijn kwam weer. Toch maar even gebeld. Ik vertelde ook dat Rob wel vaker hoofdpijn van koorts krijgt, dus ik durf het nog wel aan. Hij heeft gewoon buikgriep. Maar extra vocht via de sonde geven en ook ORS toevoegen. Tja dat is een voordeel van de sonde. Ook maar paracetamol gegeven en daar knapte Rob toch iets van op. Dus lekker thuis blijven en hopen dat hij morgen weer beter is.
1 opmerking:
Pff, heb je het een gehad, komt het andere weer. Kan me heel goed voorstellen dat je geen zin meer hebt om van het kastje naar de muur gestuurd te worden!
Bedankt voor je lieve berichtje op onze site. Maar hetzelfde geldt voor jou, laat je moedergevoel spreken, dan weet je wat te doen.
Ik herinner me nog goed de keer dat we elkaar de 1e keer tegenkwamen beneden in het Radboud bij de computers. Wat een strijd hebben we sindsdien allebei geleverd met onze kids. En met resultaat!!
We blijven contact houden hoor!
Liefs van Peggie.
Een reactie posten