Gister ging het gelukkig alweer beter met Rob. Deze morgen was zijn hand heel dik en het bleek dat zijn infuus gesneuveld was. De artsen besliste dat Rob nu dan maar definitief van de morfine af mocht en de antibiotica kuur was toch net afgelopen. Dus dan maar alles af.
Maar het spelen bij Masja was nog met wisselend succes. Helaas keerde de pijn weer terug en moest Rob weer gaan liggen. De kinderen en papa kwamen weer lekker op bezoek en Rob vond het heerlijk. Bij het afscheid konden we ze weer lekker naar de lift brengen Helaas was een lijkwit snoetje het gevolg maar ja, dat komt wel.
Eindelijk zie je hier ook foto's van de 2 artsen die Rob zo fantastisch geholpen hebben!! Op eerste foto zie je Dr. Marc Levitt uit Cincinatti.
Op de foto rechts zie je onze Rob met Rene Wijnen. Deze man heeft het afgelopen half jaar steeds voor ons klaar gestaan en daar zijn wij hem heel dankbaar voor.
Vandaag 3 februari mochten we dus naar huis.
Helaas kreeg Rob na het spoelen toch nog een flinke pijnaanval waarbij hij bijna van zichzelf afging. Een hele witte toet is het gevolg, maar toch lekker naar huis.!!!!
Thuis gekomen gaat het best redelijk, al is dat echt wel weer wennen.
Deze week was een unieke week in het ziekenhuis. Doordat Dr. Levitt maar 1 week hier was, zijn er 7 kinderen met ongeveer dezelfde problematiek geopereerd althans hetzelfde gebied dan.
En dat schept een band, want 1 woord en iedereen begrijpt elkaar. We hebben met verschillende ouders regelmatig in een deuk gelegen.
Maar ook het personeel van afdeling was weer fa
ntastisch. Rob heeft er weer een vriendin bij, want Mia mocht Rob eten gevenen zorgde steeds weer voor een stralende lach. Maar ook alle verpleegkundig weer super bedankt.
ntastisch. Rob heeft er weer een vriendin bij, want Mia mocht Rob eten gevenen zorgde steeds weer voor een stralende lach. Maar ook alle verpleegkundig weer super bedankt. Namen: teveel om op te noemen.
SUPER BEDANKT ALLEMAAL.
1 opmerking:
Hallo familie! Jullie ook bedankt voor de geweldige steun, het was gezellig (voor zover dat lukt in een ziekenhuis natuurlijk). Heel veel succes met Rob; fijn dat hij thuis is. Hopelijk neemt de pijn af, het valt niet mee om machteloos te zien hoe kinderen pijn lijden. Natuurlijk ook veel succes met de zorg voor de rest van de kinderen en natuurlijk de zaak. We vinden het erg knap wat jullie met zijn allen allemaal voor elkaar krijgen. Hou de moed erin hè!
Groetjes van Twan, Steffie, Megan en natuurlijk Laura
Een reactie posten