Eerst maar even met goed nieuws beginnen. Rob zijn sonde is eruit!! Dat zie je vast wel op deze foto. En het gaat goed. Een klein beetje afgevallen sindsdien (300 gram) maar het wordt niet meer. Een foto met Stefan. Stefan keept sinds dit seizoen bij IJsselmeervogels en we hadden beloofd om een keer te komen kijken en dus zijn we vandaag maar naar spakenburg gereden om daar een wedstrijd bij te wonen. Dit ook om Rob bezig te houden. Hij kan alleen maar zitten en is daar heel boos om. Weer in de gips en hij ziet dat eigenlijk helemaal niet meer zitten, wat zeer te begrijpen is.
Ook is Rob veel moe en daar ga ik ook maar eens naar laten kijken, kijken of zijn drain goed is. Maar het zal allemaal wel met dat gips te maken hebben. Hij heeft dan af en toe ook zeer boze buien. En dat geeft ons veel verdriet, want je bent ontzettend machteloos.
Maandag moeten we weer naar het Radboud, kijken hoe het met zijn been is. En er zal ook echt wel even gepraat worden, want als ze de vrijdag iets beter hadden gekeken, hadden ze toen al een breuk gezien en was de schade niet zo groot geweest. Het is wederom geen erg verwijt, maar wel het maakt me toch wel een beetje boos dat dit juist Rob weer moet overkomen. (maar het is wel een geluk dat hij niet kan lopen volgens iemand. Heerlijke opmerking!!!)
Het doet me erg veel verdriet om hem zo te zien. Dinsdag moeten we weer naar het Sophia voor een gesprek met René Wijnen en Ivo de Blaauw. Ik ben benieuwd wat ze met die vernauwing willen. Ook moet ik het met Ivo hebben over de operatie in Amerika. Die is namelijk door omstandigheden duurder uitgevallen dan vooraf begroot (het dubbele namelijk). Nu wil de verzekering in eerste instantie de rest niet betalen. Dat was vooraf niet begroot zeggen ze. We hebben nu weer twee maal gebeld en tot nu toe steeds nee. Het duurt nu weer drie weken voor we uitsluitsel krijgen. Ik hoop echt dat ze het rest bedrag gaan betalen, anders weet ik het ook niet meer. Een spannende paar dagen dus
Oh ja we hebben van de week met Lotte uitgegeten. Super gezellig met de kinderen in Gilze Rijen. Lotte gaat drie maanden naar Argentinie voor haar studie. We gaan haar allemaal reuze missen, want zij helpt ons zo vaak en is zo'n lieve schat. Maar we gunnen het haar van harte en wensen haar daar heel heel veel plezier!!!
1 opmerking:
Pffff houdt het dan nooit op? Heel veel sterkte toegewenst van ons allemaal, vooral voor Rob die weer zo enorm lang in het gips moet, maar ook jullie die hem weer overal heen moeten sjouwen en hem proberen te troosten. Dan dat geld... het lijkt een zaak tussen het ziekenhuis en de verzekering, want wat kunnen ouders eraan doen dat een operatie duurder uitvalt? Daarnaast kun je van een kale kip niet plukken zeggen ze wel eens, maar of die beredenering opgaat hier? Heel erg veel geluk deze week, we duimen met jullie mee.
Een reactie posten