Toch maar dokter gebeld. 38,1 koorts. Mochten meteen komen. Dokter onderzocht Rob. Zijn linker oor was wat rood. Ik zei dat ik er niet zo'n goede raad mee wist. Bij bepaalde bewegingen huilt hij heel hard en heeft hij pijn. Die lijken uit zijn buik te komen. Hij is wat slaperig. Kortom hij is zichzelf niet. Ook de dokter wist geen goede raad. We moesten urine opvangen en inleveren. Dus weer gehannes met hem. Maar het lukte. De dokter zou ook naar Nijmegen bellen.
Later belde de dokter terug. Urine was goed en morgen terug komen op het spreekuur. Als het dan niet goed is dan naar Nijmegen. Zucht.....
Ach dat heb je er weer voor over. Er zijn mensen die zeggen dat het allemaal erg is voor ons, maar dat is niet waar. Het is erg voor Rob. Hij moet het ondergaan. Wij kunnen er alleen voor zorgen dat we het hem zo confortabel mogelijk maken. En liefde geven. En nogmaals dat is echt niet moeilijk met zo'n lekker ventje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten