24-9 een geslaagde operatie

Vandaag is Rob dan toch geopereerd. Eigenlijk zou het om 8.30 zijn. Na een uur naar een huilend en zoekend kind te hebben gekeken, werd Rob bij mama gelegd en dat was natuurlijk de oplossing. Om 10 uur kwam het verlossende telefoontje. Rob mocht komen. Papa bracht hem mee weg. Een zeer moeillijk moment. De neurochirurg kwam nog snel even uitleggen wat er ging gebeuren en ging snel aan het werk. zijn uitpuilende zenuwen werden terug geplaatst in zijn ruggegraat en het vlies werd gesloten. (even in een notendop). Dan komt de plastische chirurg er aan te pas, die wat spieren over de open wervels schuift en daarna heeft hij er een nieuw huidlapje overheen gelegd. Dit alles heeft 3 uur geduurd. Na een telefoontje van de chirurg werd on geduld nog langer op de proef gesteld, want Rob moest 2 uur op de vercouver blijven, omdat hij niet op temperatuur kwam. Om 16 uur mocht papa hem gaan halen. Gelukkig ging het zeer goed met hem. De verzorging vond hij niks, zoals gewoonlijk, maar na een flesje afgekolfde melk werd hij heel rustig en sliep heerlijk. Om 20.30 mocht hij eindelijk weer bij mama drinken. Daarna mocht Rob voor heteerst na dagen op zijn buik te hebben gelegen, op zijn zij liggen. En zo slaapt hij nu. Nu is het afwachten hoe het vocht in zijn hoofdje zich ontwikkeld.