Rob had toch een wat mindere dag dan gisteren. Weer humeuriger en wilde ook geen spelletje oid spelen. Dan maar liggen en met rust laten. Verpleegkundige hadden het toch ook maar druk, dus kwam er niemand de kamer meer in. Alleen om even de medicatie te brengen, tenminste als ik er maar om vroeg want tijden blijken toch niet zo belangrijk te zijn.Gelukkig kon Angela onze Rob nog wel een beetje verblijdde en ze had speciaal voor Rob een eitje gekookt. Wat een fantastisch lieve vrouw is dat toch. Eindelijk even een glimlach bij Rob en zij kreeg een dikke knuffel.
De middag ging iets beter en weer even speelde we een spelletje. Het zuurstofmasker maar vastgeplakt aan zijn shirt. Op de foto kijkt hij omhoog maar meestal ging hij goed met zijn mond naar het kapje of hield hij het nog even vast. Rob merkt dat zuurstof hem helpt.
Helaas ging het in de loop van de middag toch weer mis. De pijn en het "borrelen" bij zijn rechterlong waren weer terug en Rob wilde alleen maar liggen. Dan de paracetamol maar eerder.
Helaas kreeg hij ook nog koorts erbij.
Robert kwam met Luuk en Gijs. Rob genoot, maar tevens was het hem ook allemaal teveel. De heimweer sloeg enorm toe. Het arme manneke wil gewoon echt naar huis. En ik begrijp dat wel, want als zelfs de arts niet eens meer komt kijken dan weet je dat het tijd wordt om naar huis te gaan. Helaas staan er nog 3 onderzoeken gepland voor dinsdag. Morgen maar vast alles gaan regelen en zorgen dat ik alle medicatie in huis heb.
De 3 echo's zijn wel belangrijk. Echo nieren, hart en van de holle ader. De laatse door de invasieve radiologie. Zo te hopen dat ze de holle ader kunnen bekijken. Scheelt een CT scan.
We zijn er echt klaar mee. Als er dan zo weinig controle is, dan maar naar huis. Morgen een groot gesprek. We zijn benieuwd.
Rob slaapt nu lekker en hopelijk heeft hij een goede nacht.
2 opmerkingen:
Je zou verwachten dat zeker op een kinderafdeling de zaal arts wel eventjes kwam kijken, zelfs in het weekeinde.
Sterkte meis
Een reactie posten